Co to znaczy być pokornym?

Co to znaczy być pokornym?

„Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora” (Prz 18, 12). Dlaczego należy być pokornym i czy to da nam wolność i satysfakcję? W jaki sposób powyższy werset z Pisma Świętego może towarzyszyć nam w szkole? W nowy rok szkolny chcemy wkroczyć „uporządkowani”, aby usprawnić proces zdobywania wiedzy. Uporządkowanie dotyczy nie tylko nadrobienia zaległości czy zgromadzenia niezbędnych podręczników, lecz przede wszystkim zgłębia prawdę o własnych motywacjach. Pracowitość i osiągnięcie celu w postaci dobrych wyników w nauce z natury są szlachetne, jednak mogą nas popchać w kierunku pychy, jeśli nie będzie towarzyszyć im pokora. Bycie pokornym często błędnie utożsamiane jest z nieśmiałością, pasywnością na ataki słowne i biernością w działaniu.

Pokora stawia nas w prawdzie przed sobą i innymi
Pokora to cecha ludzi świadomych swojej wartości, zdających sobie sprawę z własnych ograniczeń. Pozwala więc stanąć w prawdzie bez zakłamywania rzeczywistości, tj. bez wybielania słabości i przerysowywania swoich zalet. Osoba pokorna nie potrzebuje się wywyższać nad innymi, aby czuć się ważna. Wie co jest właściwe dla danego etapu życiowego i stara się wzrastać duchowo bez względu na pozycję, jaką zajmuje.

Jak praktykować pokorę w szkole?
Otrzymujemy dary Boże nie po to, by się przechwalać, ale dla przekształcania talentów i zalet w pokorne działania. Jesteś zdolny? Wyjaśnij koledze skomplikowane dla niego zagadnienie w prostszy sposób. Jesteś sprawny fizycznie? Motywuj mniej sprawnych, aby polubili aktywność. Powodzi Ci się materialnie? Podziel się z potrzebującym.
Pokora pomaga nam szanować ludzi
Osoba pokorna nie gardzi drugim bez względu na jego zachowanie, bo niesłuszna krytyka nie wytrąca jej z równowagi. Poprzez otwarcie na opinię innych, korzysta z sugestii oraz nowych pomysłów. Nie jest zarozumiała i nie twierdzi, że zawsze wszystko zrobi najlepiej. Potrafi dzielić się zadaniami, by dać szansę wykazania się innym, wszystkich traktując równo.
Czy skromność pomaga w pracy w zespole? Brak chęci wywyższania się jednoczy wysiłki różnych osób i przynosi nieoczekiwane korzyści. Osoby skromne nie ośmieszają tych, którzy się pomylili, co buduje dobrą atmosferę w grupie. Przed podjęciem bardzo trudnych decyzji człowiek pokorny stara się poprzedzić ją modlitwą i otwarciem na wskazówki, jakie Bóg udziela poprzez swoje Słowo.

Symptomy braku pokory
Przeciwieństwem pokory jest pycha, która zamyka nas w samotności – zamiast budowania przyjaźni, widzi się wszędzie zagrożenie swojej pozycji. Zawsze znajdzie się ktoś ładniejszy, bogatszy czy zdolniejszy, dlatego nie wolno popadać w wir nieustannego porównywania się. Brak pokory często przejawia się też w próżności - przesadnym skupieniu na wyglądzie, stałym przypominaniu innym o swoich sukcesach i osiągnięciach czy wyzywającym zachowaniu lub celowym wzbudzaniu zazdrości u innych.
Gilbert K. Chesterton napisał: „Pokora to nie jest myślenie gorzej o sobie, ale to myślenie o sobie mniej”. Pokora czyni więc człowieka bardziej empatycznym względem innych, przez co wolnym od zawiści. Odrzuca egoizm i pozwala poszerzyć horyzonty, co daje niesamowitą satysfakcję.

Kinga Motyl