Budowniczy kościoła

Budowniczy kościoła

Bez wątpienia najbardziej energicznym i zasłużonym w dziejach godzieskiej parafii był ks. Mikołaj Panecki, który u schyłku XVIII wieku przyczynił się do jej duchowego i materialnego rozwoju.
Jak wynika z akt, probostwo godzieskie ks. Panecki objął 13 grudnia 1780 roku będąc wprowadzony przez kanonika kaliskiego ks. Mateusza Chylewskiego. Wiadomo, że urodził się w 1752 roku w Ostrzeszowie, a jego rodzicami byli Antoni i Katarzyna Paneccy. W protokole powizytacyjnym z 1783 roku napisano, że: „był on narodowości polskiej i pochodził z diecezji wrocławskiej (…). Pełnomocnictwa pierwszej tonsury i czterech mniejszych święceń otrzymał 22 lipca 1778 roku. W tym samym roku 20 września otrzymał święcenia subdiakonalne, 29 września w Wieluniu diakonalne, a 4 października mając 29 lat, został dopuszczony do święceń prezbiteriatu przez bpa Ignacego Kozierowskiego.
Za jego proboszczowania wzniesiono obecny drewniany kościół, którego budowę zainicjowano w 1781 roku położeniem kamienia węgielnego przez kanonika kolegiaty kaliskiej ks. M. Chylewskiego. O inwestycji tej ks. Panecki pisał: „Roku Pańskiego 1781 wybudowałem kościół nowy ze wszystkim. Roku Pańskiego 1782 wybudowałem Wierzam (wieżę – przyp. MM), a ta się zaraz pokryła. Roku Pańskiego 1783 Sprawiłem Ołtarz Wielki który ieszcze nie malowany na ten cały Expens (wydatek – przyp. MM) tylko miałem od Prymasa 1000 nic więcey, reszte zaś z Opatrzności Pana Boga za przyczyną N.M. Panney łaskami słynącey w tutejszym Obrazie Godzieskim, do którego się wiele razy udawałem o pomoc zawsze miałem przy tey Fabryce (budowie) na wypłacenie robotnikom co zeznaie Fide Sacerdotali (słowem kapłańskim – przyp. MM) o tym tu Obrazie (…)”. Konsekrację nowej świątyni dokonał 6 kwietnia 1783 roku kanonik kolegiaty kaliskiej ks. Józef Gembarth. Godzieski proboszcz wystarał się również o wyposażenie kościoła w niezbędne sprzęty i paramenty potrzebne do sprawowania liturgii.
Po wzniesieniu świątyni z jego inicjatywy w Godzieszach Wielkich wzniesiono dzwonnicę o konstrukcji słupowej na planie kwadratu, którą pokryto namiotowym dachem, budynek zwany „dwojakami proboszczańskimi”, a na terenie przykościelnym „dwojaki wraz ze stodołą”. Domagając się przywrócenia parafii przywileju propinacyjnego i związanych z nim dochodów w 1803 roku do gnieźnieńskiego arcybiskupa suplikowal: „(…) W czasie Latów pod nieobecność Moią z dworem z Propinacią Plebańską a to w Porzey WJmści Pana Miaskowskiego do Którego Ja poiechałem do Opatówka rozmowic się z nim wytłomaczyłem Kościół i okazałem Wisitey, podałem Świadectwo na Pismie Ograniczę to iest WJmci X Stanisław Dzięcielskiego Proboszcza w Chełmcach Lat 87 maiącego a przy Kościele Chełmieckim mieszkającego przeszło Lat 50. Tudzież Zaświadczenie Przysiężnych Kościelnich. Ludzie Ci po 80 i Kilka Lat drudzy po Sto i iedynascie jusz mają - Nawet Gromada z Godzisz Wielkich także na pismie podała Świadectwo - Mianowicie w Latach Naystarsi nad Sto lat maiąci Gospodarze Uciwi Marcin Kusz, Andrzey Trela, Woyciech Kulawinek, Stanisław Gorzega [?]. Sołtysów dwóch Personaliter (…). Paweł Kupay, z Godzisz Małych, Woyciech Ostom z Godzisz Wielkich. To Tłomaczenie moią Sprawidliwie w Zamku Opatowskim gdy okazawszy, Jest teraz Silencium Perpectum zachowane, a Propinacia Xiędza utrzymuje się z Łaskiey Boskiey. Jaka iest Informacia na Przysłość, o Sufragium Sukcesorów Obliguię (…)”. Dbał jednak przede wszystkim o sferę duchową parafian stojąc na straży lokalnego kultu maryjnego. W  1786 roku w aktach parafialnych zanotował: „Czynię wiadomość Wielmożnem I. Xiężom Proboszczom Sukcesorom Dobrodzieiom moim tutejszego miejsca Godziesze zwanego iako się Tablica Srybrna dała zrobić Wielkosci takiey iak Arkusz papieru ordynarnego na Obraz N.M.P. Łaskami Słynącey. Także sparawieła się sukienka Axamitna na tenże Obraz Matki Boski czerwona, tę wiadomość zostawiam (...)”. Inny wpis z tego samego roku stanowił: „Czynię Wiadomość (…) że Dnia pierwszego Marca w roku iako wyżey; sprawieło się Wotom Srybrne wielkości iak arkusz Papieru co dla wiadomości napisane zostawiam (…)”. W 1783 roku oficjał i kanonik kaliski ks. J. Gembartha w protokole powizytacyjnym stwierdził: „(…) posiadał on (ks. M. Panecki – przyp. MM) odpowiednie przygotowanie duszpasterskie, należycie wypełniał swoje obowiązki i zachowywał porządek na terenie parafii. Dla podniesienia swojej wiedzy oraz dla lepszego sprawowania posługi duszpasterskiej chętnie korzystał z posiadanych ksiąg (…)”.
Od 1788 roku ks. Panecki sprawował też posługę w parafii pw. św. Michała Archanioła w Dobrzecu, tytułując się jako X Mikołay Panecki Kanonik Katedralny Proboszcz na Godzieszach i Dobrcu. W akcie zgonu ówczesny komisarz parafii dobrzeckiej ks. Stanisław Grygowski napisał: „(…) w dniu dwudziestym pierwszym bieżącego miesiąca (21 lutego 1826 roku – przyp. MM) o godzinie iedenastey przed południem Umarł Xsiądz Mikołay Panecki Proboszcz Dobrzeckiy, tu w Dobrzecu zamieszkały lat siedemdziesiąt cztery liczący (…)”.

Marek Małecki