Zbiersk raduje się nową świątynią

Zbiersk raduje się nową świątynią

Piękna słoneczna pogoda może być zinterpretowana jako świadectwo wstawiennictwa Matki Przenajświętszej i uśmiech Pana Boga dla całej parafii w Zbiersku, która 10 października w sposób uroczysty dokonała przejścia z drewnianego kościółka św. Urszuli do nowo wybudowanej świątyni parafialnej pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Różańcowej.

Patrząc na twarze licznie zgromadzonych parafian można było odczytać chyba dwa dominujące odczucia: pewną nostalgię związaną z kościółkiem, w którym z pewnością miały miejsce najważniejsze momenty ich życia, a także radość i dumę z nowej, przestrzennej świątyni, w której nie zabraknie miejsca dla nikogo. A jest z czego być dumnym, bo świątynia powstała w przeciągu zaledwie siedmiu lat. Przypomnijmy pokrótce najważniejsze momenty.
12 października 2003 roku Ksiądz Biskup Ordynariusz poświęcił krzyż i plac pod budowę nowej świątyni. W pamięci Proboszcza i parafian pozostał jeszcze ten polowy ołtarz, przy którym sprawowana była wówczas Eucharystia. Rok później ruszyły zasadnicze prace związane z budową nowego kościoła. Jak podkreślił w swoim słowie Ksiądz Proboszcz „dzięki wielkiemu zaangażowaniu firm, instytucji i wiernych, dzięki życzliwości i ofiarności całej parafii, zamierzone prace przebiegały systematycznie“, co już w roku 2005 zaowocowało doprowadzeniem do zamknięcia stanu surowego budowli. 3 października kolejny etap prac otworzył ponownie ks. biskup Stanisław, poprzez poświęcenie kamienia węgielnego, który został umieszczony w wieży kościoła. Następne prace związane były z położeniem dachu, elewacją, a także wykańczaniem i upiększaniem wnętrza, by wreszcie dzisiaj dokonać uroczystego przejścia ze starego kościoła do nowo wybudowanej świątyni parafialnej. Również ten akt dokonał się pod przewodnictwem Księdza Biskupa Ordynariusza, który – jak wspominał Ksiądz Proboszcz – towarzyszył przez te lata wspólnocie parafialnej, odwiedzając ją z okazji posług sakramentalnych i umacniając w trudzie budowania tak konstrukcji „z kamienia“, jak i tej duchowej.
Ksiądz Proboszcz takimi słowami zakończył swoje podziękowania: „Jako pasterz tej parafii składam Bogu dziękczynienie za dobroć i ofiarność ludzi, za wstawiennictwo NMP Różańcowej i za błogosławieństwo samego Boga w budowie tej świątyni. Niech to dziękczynienie będzie w naszych śpiewach, we Mszy Świętej, która jest ofiarowana przede wszystkim za fundatorów i budowniczych tej świątyni“.
Od dnia dzisiejszego parafianie w Zbiersku mają tę możliwość, aby gromadzić się na modlitwie w swojej nowej świątyni, którą wybudowali i z której mogą być dumni, w oczekiwaniu na dzień uroczystego poświęcenia świątyni i ołtarza (zwanego konsekracją kościoła), który nastąpi być może już w przyszłym roku. Na ten moment oczekuje również Ksiądz Biskup Ordynariusz, który w swoim słowie ciesząc się nowym domem modlitwy przypomniał również starą, drewnianą świątynię, przez tyle lat służącą wspólnocie lokalnej. Ksiądz Biskup apelował, aby ta świątynia pozostała obecna w jakimś znaku, może kaplicy, a może w jakiś inny sposób, bo przecież było to miejsce uświęcone modlitwami wielu pokoleń.
A teraz nadszedł czas uświęcania modlitwą, omadlania murów nowego kościoła. Tak, bo ta piękna świątynia musi być teraz wypełniona modlitwą. To właśnie teraz nadchodzi egzamin dla całej wspólnoty, bo choć wielką sztuką i wielkim sukcesem było wybudowanie tej świątyni, jeszcze większym wyzwaniem jest uczynienie z niej prawdziwego domu modlitwy poprzez codzienne zgromadzenia, a zwłaszcza te niedzielne. Zadaniem całej wspólnoty będzie dbanie o to, aby nie zabrakło w niej dzieci i młodzieży, rodzin i młodych małżeństw, matek i ojców różańcowych. Aby stała się prawdziwym, tętniącym sercem lokalnej społeczności.

Tekst i foto AAK