Zakończenie peregrynacji

W naszej parafii w Rososzycy radość goszczenia Matki Bożej w jej Jasnogórskim Wizerunku miała miejsce 11 i 12 października 2011 roku. Był to czas niezwykły, pełen radosci.Wszyscy parafianie czuli się, jak goście zaproszeni na wesele w Kanie Galilejskiej, tym bardziej, że w procesji z darami szła młoda para.

W rocznicę nawiedzenia, czyli 11 października 2012 r. parafianie wraz ks. proboszczem Pawłem Guździołem udali się z pielgrzymką autokarową na Jasną Górę. W rocznicę peregrynacji rozpoczęły się też odwiedziny obrazu Matki Bożej w rodzinach najpierw Sieroszewic, następnie Psar, a w końcu Rososzycy. Wraz z obrazem do naszych domów przybywała księga Pisma Świętego, aby w sposób szczególny można było rozważać słowo Boże. Maryja przychodząc do każdego domu na nowo przyczyniała się do odnowienia życia religijnego we wszystkich rodzinach parafii. Odwiedziny Matki u dzieci trwały do 27 lutego 2013 roku. Uroczystość zakończenia peregrynacji rozpoczęła się procesją od domu pana sołtysa do kościoła św. Marka Ewangelisty, gdzie w czasie nabożeństwa dziękczynnego ponownie oddano Matce Najświętszej wszystkie rodziny.

Nie sposób zacytować wszystkich podziękowań i świadectw tego małego nawiedzenia. Wszystkie znajdują się w specjalnie przygotowanych kronikach. Wielopokoleniowa rodzina z Sieroszewic tak dziękowała za pobyt Matki w ich domu: „Jasnogórska Pani, dziękujemy za dar Twojego nawiedzenia oraz za wszystkie otrzymane łaski. Przyjmij nasz dom, naszą rodzinę. Błogosław dorosłym i dzieciom. Ofiarujemy Ci Matko wszystko co mamy, nasze trudy i radości. Ofiarujemy Ci całe nasze życie z wiarą i nadzieją, że napełni nas miłość Boga”. Młode małżeństwo z córkami z Rososzycy tak dziękowało Maryi: „Dziękujemy ci Matko Boska, że zawitałaś w naszym domu. Czekaliśmy na Ciebie z utęsknieniem. Zawsze byłaś nam bliska i przez wiele lat towarzyszyłaś naszej drodze życia. Dzisiaj składamy przed Twoim obrazem nasze troski i sprawy codziennego życia oraz podziękowania za to, co mamy, czyli kochającą się rodzinę. Będziemy się starać, aby ten dar pielęgnować i abyś towarzyszyła nam przez całe nasze życie”. 

Tak, jak nawiedzenie Obrazu w naszej parafii zbiegło się z sakramentem małżeństwa, radością wesela jak w Kanie, tak zakończenie peregrynacji złączyło się z sakramentem chrztu św., ponieważ do wspólnoty parafialnego Kościoła przyjęto małą Nadię.

Mirosława Kois