Szczególniejsze miejsce kultu Patrona harcerzy

Szczególniejsze miejsce kultu Patrona harcerzy

Kalisz. Bł. Stefan Wincenty Frelichowski w lutym 2003 roku został ogłoszony patronem harcerstwa polskiego. Z tej racji 22 lutego w Narodowym Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu została odprawiona Msza św. dziękczynna z udziałem przedstawicieli organizacji harcerskich działających w Kaliszu tj. ZHP, ZHR i Skautów Europy (FSE).

Druh Wicek (bo tak mówią o nim harcerze) z ruchem skautowym związał się od wczesnych lat szkolnych (do drużyny w rodzinnej Chełmży wstąpił w 1927 roku). Kiedy został drużynowym, zapisał w swoim pamiętniku: „Wierzę mocno, że państwo, którego wszyscy obywatele byliby harcerzami, byłoby najpotężniejszym ze wszystkich. Harcerstwo bowiem, a polskie szczególnie, ma takie środki, pomoce, że kto przejdzie przez jego szkołę, jest typem człowieka, jakiego nam teraz potrzeba”. A gdy powziął decyzję, by wstąpić do seminarium, skomentował to wpisem: „Wiem, że niegodny jej jestem, ale chcę być kapłanem wedle Serca Bożego. Tylko takim. Innym nie”. I rzeczywiście te dwie misje - jako harcerz i jako kapłan - wspaniale zrealizował. W obozie zagłady w Dachau sam zgłosił się do opieki nad chorymi na tyfus Nie dopuścił do tego, by umierający więźniowie bez sakramentów odchodzili z tego świata.

W sanktuarium w Kaliszu przybyłych harcerzy powitał kustosz ks. prałat Jacek Plota, który podkreślił, że bazylika kaliska jest także szczególniejszym miejscem czci bł. Stefana Wincentego. Patron życie oddał w Dachau, a nie gdzie indziej jak w Kaliszu znajduje się kaplica Męczeństwa i Wdzięczności ufundowana przez cudownie uratowanych kapłanów z tego obozu śmierci. Niewiele jest też miejsc, które mogą się poszczycić posiadaniem relikwii Patrona. A, że do sanktuarium przybywają także pielgrzymki harcerskie, świadczą chociażby pozostawione tu wota. Ciekawostką jest np. ogólnopolska pielgrzymka kapelanów i duszpasterzy harcerskich.

Ks. Eugeniusz Walczak, jako najstarszy harcerz w gronie duszpasterzy, podkreślił we wstępie, że modlimy się o rychłą kanonizację Patrona. Ks. Piotr Szkudlarek w kazaniu zauważył, że słowa odczytanej Ewangelii (Łk 9, 22-25) wpisują się życie i śmierć Patrona. Chrystus zapowiedział, że będzie musiał wiele wycierpieć, a nam polecił brać krzyż i tak go naśladować. Harcerze z dumą noszą krzyże na swoich piersiach, ale mogą i przerazić te słowa: „Bo kto chce zachować swoje życie, straci je…”. Coś takiego przeraziło i Prymasa seniora abp Henryka Muszyńskiego, gdy był młodzieńcem. Właśnie o tym dał świadectwo w uroczystym dniu wprowadzenia relikwii do sanktuarium kaliskiego. Mówił wtedy: „Kiedy stanąłem po raz pierwszy w Pelplinie, w seminarium (...), Ks. Rektor zadał mi pytanie: „Czy pan jest gotów umierać za Chrystusa?”. Byłem przerażony (...) i powiedziałem: „Księże Rektorze, ja mam dobrą wolę, ale nie wiem, czy będę miał dosyć sił, by umrzeć za Jezusa”. A on mi odpowiedział: „No to dziękuję, my takich nie potrzebujemy”. Pojechałem do Księdza Proboszcza i powiedziałem: „Księże Proboszczu z tego nic nie będzie, bo mnie nie przyjmą (...). Taki był początek, a jednak stało się inaczej. Ja to nazywam pierwszym cudem w moim osobistym życiu. Ponieważ (Rektor) pytał mnie o męczeństwo, to modliłem się do męczenników i tym, który mnie prowadził był błogosławiony, święty dla mnie, ks. Frelichowski. Przez całe seminaryjne życie był moim dobrym ‘Aniołem Stróżem”. Kaznodzieja podkreślił, że harcerze mają wspaniałego orędownika, by podążać świetlaną drogą i wezwał do rachunku sumienia, by każdy zweryfikował swoją harcerską drogę. Jako że uroczystość Patrona przypada po harcerskim świętowaniu Dnia Myśli Braterskiej, a do sanktuarium dotarli druhowie z różnych organizacji, ks. Piotr odwołał się do słów z piosenki Perfektu: Było nas trzech, w każdym z nas inna krew, ale jeden przyświecał nam cel…”. I prosił, by nie zgubił z oczu tego celu ostatecznego, do którego zdążamy. Modlitwę w tej intencji podjął ks. Piotr Bamberski. Po Eucharystii wszyscy harcerze spożyli tradycyjną grochówkę.

Katarzyna Przybył