Ostrów Wielkopolski
Śmierć i co dalej?
W ostrowskiej synagodze 26 listopada rozmawiano o śmierci i o tym, czy po niej nie ma nic, czy jest ona przejściem w inny świat i jak reaguje na nią współczesny człowiek.
W debacie uczestniczyli Karolina Hyla, maturzystka z III LO w Ostrowie; ks. prałat Tomasz Ilski, proboszcz parafii św. Stanisława, biskupa i męczennika (konkatedra) w Ostrowie Wielkopolskim, diecezjalny duszpasterz zakładów penitencjarnych; dr Wojciech Telega, anestezjolog, lekarz hospicjum, specjalista medycyny paliatywnej, kierownik hospicjum domowego i Zbigniew Olek, który towarzyszył w umieraniu obcej osobie, później przyjacielowi. W Forum Synagoga obecna była także siostra Christiana, klaryska kapucynka, która podzieliła się świadectwem o tym, jak w zakonie przeżywa się śmierć.
Dr Telega mówił o tym, jak jest ze śmiercią z biologicznego punktu widzenia. Obecnie śmierć stała się nie czymś naturalnym, ale też czymś, co człowiek stara się ze swojej świadomości wypierać. W życiu lekarza spojrzenie na śmierć zmieniało się. - Pierwsze doświadczenie zetknięcia ze śmiercią uświadomiło mi moją własność śmiertelność. Był to szok - mówił lekarz. W czasie studiów medycznych myślał, że zdobywa wiedzę tylko po to, by ludzie żyli. Kiedy został lekarzem opieki paliatywnej na początku zwracał większą uwagę na kwestie medyczne związane z dolegliwościami pacjenta, bólem i cierpieniem fizycznym. Z biegiem czasu okazało się, że walka z bólem fizycznym jest ważna, ale nie najważniejsza dla człowieka stającego przed śmiercią. Zauważył ból egzystencjalny w procesie umierania, a także to, jak ważny jest bilans życia dokonywany przez chorych, czy aspekt psychologiczny umierania i to, by śmierć była piękna. Ks. prałat Ilski podzielił się swoim doświadczeniem spotkań z umierającymi. Mówił m.in., że tuż za ścianą synagogi znajdował się dom samotnej kobiety, która umierała na raka wątroby. Cierpiała bardzo, ale nigdy się nie skarżyła. Wszelkie cierpienie ofiarowała za Kościół, za tych, którzy szukają Boga. - Czy boję się śmierci? Nie, ale umierania się boję, boję się cierpienia, nie wiem, jak to będzie - przyznał Ks. Prałat. - Jak patrzy Kościół na śmierć? Tak jak na życie, to element życia - dodał ks. Ilski i zauważył, że przecież życie człowieka zmienia się, ale nie kończy. Pan Zbigniew najpierw towarzyszył obcej osobie w chorobie. W pewnym momencie bliscy chorego i on sam wiedzieli, że rozpoczyna się umieranie. Nie było to łatwe. Natomiast o tym, jak młodzi postrzegają śmierć mówiła maturzystka. Debatę można było obejrzeć na portalu telewizji internetowej www.ok24.tv. Już teraz została zapowiedziana na luty kolejna rozmowa, tym razem o miłości.
ReJ
Komentarze
Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!