Sługa nie niewolnik - diakonat 2014

Sługa nie niewolnik

W sobotnie południe, 28 czerwca, dziesięciu alumnów naszego seminarium przyjęło sakrament święceń w stopniu diakonatu.

W tym uroczystym dniu, przeżywanym w ostrowskiej konkatedrze, towarzyszyła im modlitwa najbliższych, przyjaciół i wielu kapłanów. Święceń kandydatom udzielił ks. biskup Edward Janiak, który także wygłosił homilię. Zanim jednak kandydaci usłyszeli głoszone słowo, potwierdzili swoją gotowość, do czego potem nawiązał bp Edward: - Dziś przez słowo: „jestem” wyrażacie chęć swojej służby Chrystusowi, chęć by służyć Chrystusowi i Jego Kościołowi, a nie chęć sprawowania zawodu, profesji - powiedział. Celebrans zwrócił szczególną uwagę właśnie na służebny charakter tych święceń, wskazując na to, jak istotna jest motywacja. - Wyrażacie wolę służenia dziełu zbawienia człowieka i świata. Być sługą to znaczy oddać się do dyspozycji, być gotowym na wezwanie w każdym czasie, we wszystkich wymiarach. Sługa stoi przy swoim panu dobrowolnie, nie z przymusu, nie ze strachu. Sługa służy z czystą intencją, nie z wyrachowania. Sługa pozostaje wierny mimo trudności, mimo zagrożeń i kocha tego, komu służy. Prawdziwy sługa w domu pana czuje się u siebie, jest domownikiem - dodał Ordynariusz. - Sługa ma też w sobie godność, która jest odbiciem wielkości sprawy, której służy. Zaprzeczeniem służby jest niewolnictwo - mówił Ks. Biskup.

Nieść Boże słowo
Świadomość tej godności, której źródłem jest Chrystus, jednocześnie będący wzorem sługi, jest niezbędna. Dzisiejszy świat promuje bycie panem - panem swojego czasu, losu, życia. W takich realiach diakonat jest znakiem, że bycie sługą czy pomocnikiem nie jest czymś uwłaczającym i przeciwnym godności człowieka, ale jest tak naprawdę jego powołaniem. Potrzebujemy diakonów może właśnie przede wszystkim po to, aby sobie o tym nieustannie przypominać w świecie, który gardzi służbą. Jednocześnie ten sam świat często nie potrafi przyjąć słowa prawdy, a na tym przede wszystkim opiera się służba diakona, o czym przypomniał ks. bp Edward: - Kto staje się sługą słowa, niesie Ewangelię, staje w opozycji do świata. Diakon, sługa słowa, przyjmuje słowo, niesie drugiemu słowo, przekazuje słowo, w które uwierzył i troszczy się o słowo. Głosi słowo prawdy czy jest ono popularne czy rodzi sprzeciw i stoi przy słowie prawdy chociażby inni odchodzili - mówił Pasterz. Nie jest możliwe, by w taki sposób oddawać życie za słowo, jeśli nie ma się żywej relacji z nim i bez przeświadczenia, że tym słowem jest sam Jezus, a nie litera, norma czy plan na pobożne życie. Jak zauważył celebrans: - Dzisiaj całe systemy w zasięgu światowym walczą z Chrystusem i Kościołem, dysponują arsenałem środków masowego przekazu, które potrafią wpływać na myślenia człowieka, a nawet przenikać serce i duszę. I przeciwko nim staje sługa Pana ze Słowem Objawionym. Czy zdajecie sobie sprawę, że prawdziwy sługa ma moc zwycięstwa i nie jest sam, gdyż za nim wstawia się Jezus? - pytał Biskup.

Wpatrzeni w przykład Jezusa
Po homilii nastąpiło złożenie przez alumnów czci i posłuszeństwa biskupowi, a następnie leżąc krzyżem modlili się oni z całym Kościołem Litanią do Wszystkich Świętych. Najważniejszym momentem był obrzęd święcenia diakonów, który odbywa się przez nałożenie rąk biskupa i wypowiadaną przez niego modlitwę święceń. Następnie diakoni otrzymali szatę liturgiczną – dalmatykę oraz Ewangeliarz, którego wręczeniu towarzyszą bardzo konkretne słowa: „Przyjmij Chrystusową Ewangelię, której głosicielem się stałeś, wierz w to, co będziesz czytać, nauczaj tego, w co uwierzysz, pełnij to, czego będziesz nauczać”.
Na koniec uroczystości diakoni dziękowali biskupowi i kapłanom, którzy towarzyszyli im na drodze dotychczasowej formacji oraz rodzicom. Jednak pierwsze i najważniejsze podziękowania były skierowane do Tego, który ich powołał: „Panie Jezu Chryste, Ty przez całe nasze życie pozwoliłeś nam odnajdywać siebie w swoim Kościele, który stał się dla nas domem życia, wiary i powołania. Mogliśmy słuchać Ciebie, jak wyjaśniałeś dla nas Pisma i uczyłeś, w jaki sposób mamy postępować (…), byłeś dla nas prawdziwym diakonem, obmywałeś nam nogi z brudu naszych grzechów, troszczyłeś się o nas, kiedy przeżywaliśmy trudności. Na każdym kroku mogliśmy doświadczać twojej nieskończonej miłości. Wpatrzeni w Twój przykład pragniemy od dzisiaj jako diakoni urzeczywistniać Twoją miłość w Kościele, którą Ty pierwszy nas umiłowałeś”.

Niezasłużony dar
Dla diakonów jest to kolejny etap, by jeszcze głębiej odkrywać sens powołania, o czym mówi także dk. Łukasz Chudziński: „Chyba każdy z nas podchodził do święceń diakonatu właśnie z taką świadomością: ja - niegodny otrzymuję niezasłużenie tak wielki dar. Podczas rekolekcji poprzedzających święcenia oraz w czasie liturgii usłyszeliśmy wiele wskazań, które pomogą nam odkrywać, kim jest sługa Chrystusa. W modlitwie święceń diakonów słyszymy o Chrystusie, który przyszedł nie po to, aby Mu służono, ale żeby służyć (non venit ministrari sed ministrare), a być sługą to w Kościele zaszczyt - o czym mówił Ksiądz Biskup. To powołanie będziemy ciągle odkrywać, dlatego prosimy o ustawiczną modlitwę za nas”.
Po zakończonej uroczystości diakoni otrzymali dekrety, kierujące ich do parafii praktyk. Związane jest to z ich inkardynacją do diecezji, o czym także wspomniał Hierarcha w swojej homilii.
Diakoni mają rozmaite zadania: asystowanie biskupowi i kapłanowi w czasie funkcji liturgicznych, udzielanie chrztu, rozdawanie Komunii Świętej, czytanie Ewangelii, przewodniczenie nabożeństwom (ale nie Eucharystii), sprawowanie sakramentaliów, asystowanie i błogosławienie małżeństwa w imieniu Kościoła na podstawie delegacji biskupa lub proboszcza, prowadzenie pogrzebu, zajmowanie się dziełami miłosierdzia i administracją oraz akcją społecznej pomocy.

Tekst i foto Katarzyna Strzyż

Marek Bobek - parafia pw. Miłosierdzia Bożego w Ostrowie Wlkp.
Łukasz Chudziński - parafia pw. Wniebowzięcia NMP w Kaliszu
Marcin Humeniuk - parafia pw. NMP Wniebowziętej w Mokronosie
Przemysław Kaczkowski - parafia pw. NMP Wniebowziętej w Ostrzeszowie
Mateusz Klaczyński - parafia pw. Świętej Rodziny w Kaliszu
Paweł Nowacki - parafia pw. Św. Mikołaja w Kaliszu 
Łukasz Poczekaj – parafia pw. św. Antoniego Padewskiego w Ostrowie Wlkp.
Jakub Rachwalski - parafia pw. Matki Bożej Fatimskiej w Ostrowie Wlkp.
Krzysztof Tomałkiewicz - parafia pw. Narodzenia NMP w Kaliszu
Michał Tomaszewski - parafia pw. NMP Królowej Polski w Ostrowie Wlkp.
?
?