Powrót krzyża
Pogrzybów. Jak Paweł II mówił: „Miłości bez krzyża nie znajdziecie, a krzyża bez miłości nie uniesiecie”. Po około 100 latach krzyż ponownie znalazł się w centralnym miejscu kościoła św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Pogrzybowie.
Przy dużym zaangażowaniu parafian oraz Samorządu Gminy i Miasta Raszków zakończyliśmy renowację i konserwację kościoła parafialnego w Pogrzybowie. Parafia pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej powstała w XIII wieku. Aktualna murowana świątynia ma ponad 200 lat. Ks. proboszcz Łukasz Kręczyński we współpracy z konserwatorami zabytków starał się przywrócić naszej świątyni pierwotny styl. Na zachowanej fotografii z 1915 roku ze zbiorów Jacka Bartczaka widnieje krzyż w centralnym miejscu kościoła nad głównym ołtarzem. Na późniejszych zdjęciach już go nie ma i nie było do chwili obecnej. Co się stało z krzyżem? Do tej chwili nie ustalono. Ks. kan. Łukasz Kręczyński w czasie remontu i renowacji naszej świątyni podjął wysiłek przywrócenia krzyża na pierwotne, centralne miejsce. Rozpoczęła się dyskusja wspólnie z Radą Parafialną z jakiego materiału wykonać nowy i jakiej ma być wielkości. Podpowiedź przyniosło wygłoszone 16 lipca 2022 roku odpustowe kazanie przez ks. proboszcza Łukasza Olejnika z Polskiej Misji Katolickiej w Niemczech. Usłyszeliśmy m.in. o zaplanowanym na najbliższym czasie zamykaniu kościołów w okolicach Lubeki i Kilonii i tam udał się nasz Ksiądz Proboszcz. Okazało się, że w parafii w Neumiinster znajdował się krzyż, który na prośbę ks. Kręczyńskiego został ofiarowany do naszego kościoła w Pogrzybowie przez Ks. Proboszcza. Ks. Kręczyński w liście podziękował mu za dar krzyża i zaprosił do Pogrzybowa. W przewiezienie krzyża do Polski i jego renowację zaangażowały się rodziny z naszej parafii. W niedzielę, 17 września 2023 roku krzyż, jednocześnie kolejne dzieło sztuki w naszym parafialnym kościele, został uroczyście poświęcony przez Księdza Proboszcza.Wykonany został z brązu, jest równoramienny o wysokości 170 cm, niezwykle bogaty w swej treści i ciekawy pod względem artystycznym. Stanowi pewną syntezę wydarzeń z życia Jezusa Chrystusa. Przedstawia nie tylko ukrzyżowanego Chrystusa z napisem „INRI”, ale na jego ramionach w częściach dystalnych znajdują się rzeźby przedstawiające następujące sceny: Boże narodzenie, spotkanie Jezusa z Marią Magdaleną, Przemienienie Pańskie na Górze Tabor i zesłanie Ducha Świętego. Na krzyżu widzimy też pięć kamieni, które nawiązują do ran Chrystusa oraz do kamieni, o których wspomina Matka Boża w Medjugorie. To Eucharystia, spowiedź, Słowo Boże, post i modlitwa różańcowa. Spójrzmy teraz oczyma wiary na ten krzyż. Metalowy krzyż, który znajduje się w naszym kościele, jest symbolem miedzianego węża - o którym czytamy w Księdze Wyjścia. Wąż miedziany był zapowiedzią krzyża Jezusa, dzięki któremu otrzymujemy zbawienie.
Ofiarowany, metalowy krzyż jest dziełem znanego, współczesnego artysty sakralnego Egino Giintera Weinerta. (ur. 1920 – zm. 2012). Przekaz religijny zawarty w tym krzyżu wskazuje, że artysta miał wiarę i wiedzę / rozum (Fides et ratio). Jest to ważne przesłanie dla współczesnych nam czasów. Egino Weinert współpracował m.in. ze Stolicą Apostolską, a w Muzeach Watykańskich można zobaczyć jego dzieła. Spotkał się z papieżami: Janem XXIII, Pawłem VI i Janem Pawłem II. W Polsce autorstwa Egino Weinerta możemy zobaczyć Drogę krzyżową w kościele św. Brygidy w Gdańsku oraz w Częstochowie złotą Madonnę i wielkanocny świecznik z brązu oraz krzyż w Pogrzybowie. Ofiarowany dla naszego kościoła krzyż będzie nadal pełni rolę ewangelizacyjną w zbawczym dziele Boga.
Krystyna Dudzińska
Komentarze
Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!