Pielgrzymka z „Oknem wiary”
Głębokim przeżyciem religijnym i miłym początkiem długiego weekendu majowego była pięciodniowa pielgrzymka na Zamojszczyznę, Roztocze i Lubelszczyznę, w której uczestniczyłam jako laureatka konkursu czytelników „Okna Wiary”.
Swoją przygodę rozpoczęliśmy od Sandomierza, który zaliczany jest do najcenniejszych zabytków urbanistyczno-krajobrazowych w Polsce, a ścisłe centrum uznane jest za pomnik historii. Na Rynku widzieliśmy pędzącego rowerem księdza w czarnej sutannie. Być może był to „filmowy” ojciec Mateusz. Mieliśmy także czas na modlitwę w bazylice katedralnej Narodzenia NMP. Drugi dzień zwiedzania to Roztoczański Park Narodowy i jego piękne krajobrazy. W Szczebrzeszynie była okazja do zrobienia sobie zdjęcia ze słynnym chrząszczem. Urokliwy Krasnobród to miejsce sanktuarium MB Szafarki Łask- Pocieszycielki Zamojszczyzny. Świątynia z cudownym obrazem to duchowa stolica diecezji zamojsko-lubaczowskiej. Koniec dnia to wizyta w Zamościu (zwanym też Padwą Północy) - perle renesansu za sprawą unikalnego zespołu architektoniczno-urbanistycznego Starego Miasta, wpisanego na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W trzecim dniu przyszedł czas na Kazimierz nad Wisłą opanowany przez rzesze turystów. Oprócz urokliwego rynku i ruin zamku powstałego za panowania Kazimierza Wielkiego nie mogło obejść się bez rejsu statkiem po rzece, która jest w nazwie tego miasteczka. Atrakcją nie tylko dla najmłodszych były charakterystyczne lizaki w kształcie kogutów. W części „duchowej” zwiedziliśmy sanktuarium MB Kazimierskiej z obrazem z 1600 roku czczonym od wieków jako słynący łaskami. Kolejny dzień w całości został przeznaczony na stolicę regionu - Lublin. Najbardziej rozpoznawalnymi obiektami miasta to średniowieczna Brama Krakowska i Zamek Lubelski. W archikatedrze mogliśmy powierzyć swe troski i kłopoty przed cudownym obrazem MB Płaczącej (3 lipca 1949 roku na obrazie pojawiły się łzy). Piąty - ostatni etap naszej podróży to miejscowość Kozłówka - siedziba pomnika historii, muzeum Zamoyskich.
Czas szybko minął - wrażenia pozostaną na długo. Odprawiana codziennie Msza św. dodawała nam sił i ubogacała wewnętrznie. Dziękuję ks. prałatowi Aleksandrowi Genderze i franciszkaninowi z Wrocławia za duchowe przewodnictwo. Na koniec jeszcze raz dziękuję redakcji za umożliwienie uczestnictwa w pielgrzymce, a wszystkich namawiam do systematycznego czytania „Okna wiary “ i „Opiekuna”.
Swoją przygodę rozpoczęliśmy od Sandomierza, który zaliczany jest do najcenniejszych zabytków urbanistyczno-krajobrazowych w Polsce, a ścisłe centrum uznane jest za pomnik historii. Na Rynku widzieliśmy pędzącego rowerem księdza w czarnej sutannie. Być może był to „filmowy” ojciec Mateusz. Mieliśmy także czas na modlitwę w bazylice katedralnej Narodzenia NMP. Drugi dzień zwiedzania to Roztoczański Park Narodowy i jego piękne krajobrazy. W Szczebrzeszynie była okazja do zrobienia sobie zdjęcia ze słynnym chrząszczem. Urokliwy Krasnobród to miejsce sanktuarium MB Szafarki Łask- Pocieszycielki Zamojszczyzny. Świątynia z cudownym obrazem to duchowa stolica diecezji zamojsko-lubaczowskiej. Koniec dnia to wizyta w Zamościu (zwanym też Padwą Północy) - perle renesansu za sprawą unikalnego zespołu architektoniczno-urbanistycznego Starego Miasta, wpisanego na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W trzecim dniu przyszedł czas na Kazimierz nad Wisłą opanowany przez rzesze turystów. Oprócz urokliwego rynku i ruin zamku powstałego za panowania Kazimierza Wielkiego nie mogło obejść się bez rejsu statkiem po rzece, która jest w nazwie tego miasteczka. Atrakcją nie tylko dla najmłodszych były charakterystyczne lizaki w kształcie kogutów. W części „duchowej” zwiedziliśmy sanktuarium MB Kazimierskiej z obrazem z 1600 roku czczonym od wieków jako słynący łaskami. Kolejny dzień w całości został przeznaczony na stolicę regionu - Lublin. Najbardziej rozpoznawalnymi obiektami miasta to średniowieczna Brama Krakowska i Zamek Lubelski. W archikatedrze mogliśmy powierzyć swe troski i kłopoty przed cudownym obrazem MB Płaczącej (3 lipca 1949 roku na obrazie pojawiły się łzy). Piąty - ostatni etap naszej podróży to miejscowość Kozłówka - siedziba pomnika historii, muzeum Zamoyskich.
Czas szybko minął - wrażenia pozostaną na długo. Odprawiana codziennie Msza św. dodawała nam sił i ubogacała wewnętrznie. Dziękuję ks. prałatowi Aleksandrowi Genderze i franciszkaninowi z Wrocławia za duchowe przewodnictwo. Na koniec jeszcze raz dziękuję redakcji za umożliwienie uczestnictwa w pielgrzymce, a wszystkich namawiam do systematycznego czytania „Okna wiary “ i „Opiekuna”.
Anna Antczak
Komentarze
Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!