Odnowiony nagrobek Pod koniec lutego został odnowiony nagrobek ks. dziekana Ludwika Reszelskiego zasłużonego proboszcza parafii św. Wojciecha w Kobiernie i dziekana dekanatu krotoszyńskiego.
Nagrobek został odnowiony z inicjatywy proboszcza ks. prałata Ryszarda Dziamskiego przy ofiarności parafian, którzy podczas organizowanych kwest wsparli to dzieło. W grobie razem z Księdzem Dziekanem spoczywają jego rodzice i siostry. Z poprzedniego nagrobka zachowano przepiękną figurę piety. Nagrobek został odnowiony przez firmę kamieniarską Karola Januszkiewicza z Sulmierzyc. Ks. Ludwik Reszelski odznaczał się energiczną pracą dla dobra społeczności wielkopolskiej. Charakteryzował się umiejętnością wzorowego kształtowania i aktywizowania życia duchowego parafian w trudnych czasach odrywających go od powierzonej mu działalności duszpasterskiej. Urodził się w 1882 roku w Prusach, w powiecie jarocińskim, jako syn dyrektora szkoły i organisty Michała Reszelskiego i Walentyny z Moczyńskich. Miał siedmioro rodzeństwa. Drogę kapłańską kształtował w parafii w Witaszycach. Gimnazjum ukończył w Ostrowie Wlkp., a następnie studiował filozofię i teologię w Gnieźnie i Poznaniu.
W 1907 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Edwarda Likowskiego. W duszpasterstwie kierował się słowami św. Jana Chrzciciela: „A trzeba aby On rósł (Chrystus), a ja żebym się umniejszał”. Był psałterzystą w bazylice archikatedralnej, dyrygentem śpiewu, prowadził bibliotekę Towarzystwa Czytelni Ludowych, należał do Koła Towarzystwa Tomasza Zana, Katolickiego Towarzystwa Terminatorów oraz Towarzystwa Opieki nad Dziećmi Katolickimi w Poznaniu. W latach 1914-21 był proboszczem parafii św. Katarzyny we Wronkach, gdzie zaznaczył się jako gorliwy duszpasterz rozwijając działalność charytatywną i patriotyczną. Organizował oddziały podczas Powstania Wielkopolskiego, był kapelanem więziennym, członkiem rady Banku Ludowego i Spółki „Rolnik” we Wronkach, Powiatowej Rady Ludowej w Szamotułach, Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk i delegatem na Polski Sejm Dzielnicowy do Poznania.
W latach 1921-60 był proboszczem parafii św. Wojciecha w Kobiernie. Odznaczał się wielką pracowitością, dokonując niezliczonych prac gospodarczych. Był wielkim propagatorem i krzewicielem nabożeństwa do Kobierskiej Matki Bożej Szkaplerznej, rozbudzając jej kult wśród parafian. W 1965 roku oddał się w niewolę Matce Kościoła. Utworzył w 1925 roku nową parafię św. Izydora w Biadkach. Podczas okupacji hitlerowskiej był duszpasterzem powiatu krotoszyńskiego. W latach 1942-45 przebywał w obozie koncentracyjnym w Dachau. Będąc dziekanem dekanatu krotoszyńskiego był szanowany jako prawdziwy ojciec i wspaniały duszpasterz. W 1957 roku obchodził jubileusz 50-lecia, a w 1967 roku 60-lecia święceń kapłańskich. Zmarł w 1968 roku w Kobiernie w wieku 85 lat. W parafii kobierskiej spędził jako proboszcz, a później ksiądz senior 46 lat. Jego owocna praca kapłańska, społeczna i patriotyczna stawia go pośród zasłużonych dobrodziejów ziemi wielkopolskiej.
W 2011 roku została wydana książka biograficzna pt. „Ksiądz dziekan Ludwik Reszelski 1882-1968 świątobliwy ojciec dekanatu krotoszyńskiego” autorstwa Mariusza Marzyńskiego, za którą autor otrzymał podziękowanie od Stolicy Apostolskiej w imieniu Benedykta XVI.
Mariusz Marzyński
Komentarze
Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!