Nabożeństwa na wioskach

Nabożeństwa na wioskach

Kapliczki i krzyże przydrożne są nieodłącznym elementem krajobrazu kulturowego polskiej wsi. Są znakiem przynależności religijnej, miejscem spotkań wiernych, przypominają o historii i ludzkich tragediach. Dziś nieco rzadziej niż kiedyś spotykają się przy nich mieszkańcy na wieczornych nabożeństwach majowych.
W maju w godzinach popołudniowych lub wieczornych, po zakończeniu prac polowych przy kapliczkach przydrożnych spotykają się dorośli i dzieci, aby wspólnie śpiewać Litanię loretańską i pieśni nabożne. Najstarsi uczestnicy nabożeństw wspominają, że „na „majówki” chodziło się wieczorem, pomiędzy godziną 19 (rzadziej 18) i 20, po skończonej pracy w polu lub w gospodarstwie. Przebierano się „trochę lepiej jak koło domu”. Tak też dzieje się we wsi Cegielnia (parafia św. Wawrzyńca w Koźminie Wielkopolskim), w której jest około 20 domostw, mieszkańcy spotykają się, gdy tylko pogoda oraz czas wolny pozwolą o godzinie 19 w maju przed kapliczką z umieszczonym w niej wizerunkiem Maryi Wspomożenia Wiernych. Dla mieszkańców tej małej ojczyzny modlitwa i śpiew to odpoczynek po trudach dnia. W nabożeństwach uczestniczą głównie kobiety i dzieci.
Cegielnia to mała wioska, licząca około 100 mieszkańców. W ostatnich latach narodziło się bardzo dużo dzieci, co odmłodziło wioskę. Najważniejszą cechą, jaką odróżnia tę wioskę od innych, jest to, że jest ona mała, ale jakże silna duchowo i fizycznie. Dziś nieco rzadziej niż kiedyś mieszkańcy wsi spotykają się przy kapliczce na wspólnej modlitwie. Ale jest więc nadzieja, że pomimo pandemii COVID-19 jaka nas spotkała, kult maryjny w najbliższych dziesięcioleciach odrodzi się z nową siłą, a wiernych biorących udział w nabożeństwach majowych będzie przybywać.

Marianna Michalska