Ferie ze Świętym Florianem - Pleszew.

Ferie ze Świętym Florianem

Kolejne ferie postanowiłem spędzić z moją wspólnotą ministrancką z parafii pw. św. Floriana. W zeszłym roku podbiliśmy wspólnie stolicę naszego pięknego kraju, a tym razem spacerowaliśmy brzegiem Bałtyku w Kołobrzegu.

Na miejsce dostaliśmy się pociągiem PKP Intercity. Czas podróży upłynął nam na modlitwie i śpiewaniu piosenek religijnych. Pierwszym miejscem do jakiego skierowaliśmy nasze kroki po dotarciu był kościół p.w. św. Marcina. Mała, niepozorna  budowla urzekła mnie swoją prostotą. Za zgodą miejscowego Ks. Proboszcza, który jest dobrym znajomym naszego biskupa, wzięliśmy udział w Eucharystii jako służba liturgiczna. Z kolei w Środę Popielcową byliśmy w kołobrzeskiej katedrze, gdzie również mieliśmy okazję służyć do Mszy Świętej. 10 czerwca 1986 roku Jan Paweł II podniósł ten kościół do godności bazyliki mniejszej. A w 2007 roku w jego krypcie pochowano pierwszego ordynariusza diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej kardynała Ignacego Jeża.
Modlitwa była rzecz jasna nieodłączną częścią naszego pobytu w Kołobrzegu. Codziennie modliliśmy się z Brewiarza i dyskutowaliśmy na temat Ewangelii. Staraliśmy się wspólnymi siłami zrozumieć sens słów, jakie Pan Bóg do nas kierował. Ale, że nie samym słowem człowiek żyje i coś jeść musi, musieliśmy zatroszczyć się o wyżywienie. Nasz Ks. Wikariusz słynący z robienia przepysznych tostów na miarę Master Chefa, przed wyjazdem doznał niefortunnej kontuzji i złamał rękę. Jako że nasza kasa ministrancka świeciła pustkami nie było nas stać na stołowanie się w restauracji. Jednak dzięki zdolnościom kulinarnym moich kolegów mogliśmy się najeść wyśmienitych gofrów i naleśników. Mogliśmy również przetestować nasze warunki fizyczne oraz charaktery podczas morsowania. Z Bożą pomocą zdałem tę próbę zadziwiająco dobrze i nie zamarzłem na miejscu. Czas spędzony  Kołobrzegu był wspaniały. Mam nadzieję, że kolejne ferie również będą tak udane.

Patryk Włosik