Dzień Życia Konsekrowanego

,,Ku pełni życia w Chrystusie” - to hasło XVII już Dnia Życia Konsekrowanego obchodzonego w Kościele katolickim w święto Ofiarowania Pańskiego. Ten dzień ustanowił w 1997 r.
Jan Paweł II stwarzając okazję do głębszej refleksji całego Kościoła nad darem życia poświęconego Bogu. Matka Najświętsza ofiaruje Panu Bogu największy dar, jaki otrzymała - Syna, Jezusa Chrystusa, a tym samym składa w ofierze siebie. Podobną ofiarę, z siebie samych w miłości do Chrystusa, składają osoby konsekrowane.

Obchody tego dnia skupiające osoby konsekrowane naszej diecezji odbyły się w katedrze św. Mikołaja, gdzie przedstawiciele zgromadzeń i zakonów żeńskich, jak i męskich zebrali się na Eucharystii, której przewodniczył i homilię wygłosił ks. biskup ordynariusz Edward Janiak. Słowo wprowadzania wypowiedział ksiądz Michał Kieling, delegat biskupi ds. życia konsekrowanego, który przygotował program uroczystości.

Sobotnie spotkanie rozpoczęła konferencja nt. życia kontemplacyjnego i nowej ewangelizacji, którą wygłosiła przeorysza klasztoru mniszek kamedułek w Złoczewie s. Weronika Sowulewska. Już w pierwszych słowach podkreśliła ona, że od wielu lat obserwujemy, jak równolegle do pogłębiania się sekularyzmu i różnego rodzaju kryzysów społeczeństwa w państwach europejskich, narasta i pogłębia się jednocześnie zrozumienie duchowego pierwiastka w człowieku i dynamiki, jaką on w sobie niesie. Zauważyła, że nic nie zastąpi zbawczej Bożej mocy. Podkreśliła, że spodobało się Bogu uczynić z osób żyjących w zakonach żywe świadectwo podstawowej prawdy, że Bóg istnieje, kocha człowieka bezgranicznie aż po oddanie za niego życia troszczy się o niego, prostuje jego drogi, prowadzi do siebie jako ostatecznego celu, że warto dla Niego ogołocić się ze wszystkiego, by zyskać Jego samego. - Wspólnoty klauzurowe, umieszczone niczym miasta na górze i światła na świeczniku, mimo prostoty swego życia ukazują wyraźnie cel, ku któremu zmierza cała wspólnota kościelna. Żarliwa w działaniu i oddana kontemplacji. Kroczy ona drogami czasu wpatrzona w przyszłe zjednoczenie wszystkiego w Chrystusie, kiedy to Kościół z Oblubieńcem swoim ukaże się w chwale, a Chrystus przekaże królowanie Bogu - mówiła siostra Weronika.

Ksiądz Biskup podkreślił także, że życie konsekrowane nieustannie przypomina ludowi Bożemu o potrzebie odpowiadania świętością życia na miłość Bożą rozlaną w sercach przez Ducha Świętego, zgodnie z zamysłem Jezusa, a złożone śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa Kościół postrzega jako przywilej i jako drogę specjalną do świętości. Zgodnie z zamysłem Jezusa w Kościele istnieją trzy grupy powołań: do życia świeckiego, posługi święceń i życia konsekrowanego, między którymi istnieją wzajemne powiązania, które służą budowaniu Kościoła jako komunii wspólnoty obejmującej wielorakie charyzmaty i misje. Wskazał także na ważną rolę przełożonych, którzy pełniąc swe funkcje pozostają zawsze w służbie, podkreślając, że sprawowanie tej służby staje się coraz trudniejsze, także w strukturach życia konsekrowanego. - Umiejętność rządzenia jest sztuką bardzo trudną. Pierwszą sprawą dla każdego człowieka, który ma powierzoną taką służbę jest znajomość własnej konstytucji. Zawsze wypada kierować się Duchem, a ustawy i postanowienia trzeba roztropnie dostosowywać do warunków. To nie jest tak, że prawo ponad człowieka, ale miłość ponad wszystko – stwierdził ks. bp Janiak. Na zakończenie Eucharystii Ordynariusz podziękował osobom konsekrowanym za ich posługę w Kościele kaliskim, za ich pracę i trud, który jest niewidoczny.  - Dziękuję za to wszystko, co robicie dla człowieka z miłości do Pana Boga zgodnie z waszym charyzmatem, ale też otrzymanymi talentami – powiedział bp Janiak.

Tekst i foto Arleta Wencwel