Dzień Dziecka Utraconego

Ostrów Wielkopolski. W sobotę, 15 października w parafii św. Stanisława, Biskupa i Męczennika w Ostrowie Wielkopolskim odbył się pogrzeb dzieci utraconych, które umarły w wyniku poronienia. Dla nich godzina śmierci przyszła wcześniej niż godzina narodzin.

Pismo Święte - Księga Mądrości uczy nas: „Dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka!” Rodzice uczestnicząc w dziele stwórczym Boga przekazują życie. Moment poczęcia to nie tylko początek życia doczesnego, ale i wiecznego. Dlatego choć dzieciom tym nie dane było doświadczyć życia tu na ziemi wierzymy, że cieszą się radością przebywania z Bogiem w niebie. Jezus poprzez swoje zmartwychwstanie pokazuje, że śmierć nie jest kresem ludzkiego życia, które zmienia się, ale się nie kończy. Pogrzeb to czas, kiedy modlimy się za tych, którzy odchodzą. Pogrzeb dzieci utraconych to czas, kiedy modlimy się za tych, którzy pozostają, małżonków, rodziców, którzy doświadczyli ogromnego bólu utraty dziecka, aby Bóg dał im pociechę płynącą z wiary i umocnił w nich nadzieję życia wiecznego.

W Ostrowie Wielkopolskim po zakończeniu Mszy św. udaliśmy się na cmentarz na Grób Dziecka utraconego. To miejsce jest grobem w pełnym tego słowa znaczeniu dla dzieci zmarłych przed urodzeniem. To miejscem modlitwy dla rodziców, którzy utracili dziecko dużo wcześniej i nie wiedzą, co się z nim stało. To forma katechezy dla osób, które nie są do końca przekonane o tym, że z człowiekiem mamy do czynienia od momentu poczęcia. Powstały w tym roku, na cmentarzu przy ul. Limanowskiego Grób Dziecka Utraconego w Ostrowie Wielkopolskim, wpisuje się w Rok Miłosierdzia, który przeżywamy w Kościele. Jeden z uczynków miłosiernych względem ciała przypomina umarłych pogrzebać. Ta uroczystość pogrzebowa była wzięciem odpowiedzialności za drugiego człowieka, za tego najmniejszego, bezbronnego. A przecież to nasz stosunek do małych jest miarą naszego człowieczeństwa. Trzeba szanować godność człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci i po śmierci.

Ks. Piotr Juszczak