Droga do Nieba

Podczas procesji Bożego Ciała lubię obserwować ludzi, którzy przygotowują ołtarze. Najczęściej stoją oni w pobliżu swojego dzieła i duma jest w ich oczach. Nieraz ich prace poprzedzają poszukiwania inspiracji w Internecie, inni wydzwaniają do znajomych księży z prośbą o radę. Kiedy w tym roku otrzymałem esemesa o treści: „Proszę Księdza, chyba się nie powstydzimy naszego ołtarza” nie mogłem nie wsiąść w samochód, aby przekonać się na własne oczy. Chodzi o ołtarz wzniesiony przez strażaków w parafii św. Michała Archanioła na kaliskim Dobrzecu. I rzeczywiście ołtarz był ciekawy, przygotowany przy strażackim wozie. Rozciągnięta na 33 metry drabina była zwieńczona krzyżem, zrobionym oczywiście z drabin. I napis: „Hostia – drogą do Nieba” I tak stał ten potężny krzyż nad Kaliszem, niczym znak miedzianego węża umieszczony przez Mojżesza na pustyni, aby każdy ukąszony przez węża nie umarł, ale spojrzawszy na tego miedzianego, miał życie. I patrzyliśmy i my na ten znak zwycięstwa na Dobrzecu, na tę „drogę do Nieba” i wiemy, że nie ma innej poza tą. Nie ma innej poza Hostią i krzyżem. Ponieważ w Boże Ciało nie odpowiedziałem na esemesa, czynię to dzisiaj: „Nie powstydziliście się!” 

AAK