Dotknięcie Miłosiernego Jezusa

Od 27 maja w naszej diecezji mamy Ostrowskie Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Ustanowił je ksiądz biskup Stanisław Napierała. To było i jest miejsce kultu Miłosierdzia Bożego, siostry Faustyny Kowalskiej i innych świadków Miłości Miłosiernej. A jeszcze kilkanaście lat temu w miejscu, gdzie stoi świątynia nie było właściwie nic, tylko puste pole.

Dekret nadający świątyni w Ostrowie tytuł sanktuarium Miłosierdzia Bożego odczytał wikariusz biskupi ks. infułat Tadeusz Szmyt. Kustoszem sanktuarium został proboszcz parafii ks. prałat Andrzej Szudra. Na tę uroczystość szczególnie czekali parafianie od Miłosierdzia Bożego, bo tego dnia ks. bp Stanisław Napierała również poświęcił ich świątynię i konsekrował ołtarz. Woń kadzidła wraz z modlitwą na chwałę Bogu rozchodziła się po całym kościele. W procesji z darami ofiarowano także to, co materialne między innymi: obrusy, ornaty, naczynia liturgiczne, pamiątkowe złote różańce, obraz kościoła namalowany przez parafianina i modlitewnik niedawno wydany przez parafię.

Po Mszy św. ks. bp Napierała poświęcił tablicę upamiętniającą najważniejsze wydarzenia w parafii Miłosierdzia Bożego w Ostrowie Wielkopolskim i pierwszego Biskupa Kaliskiego, który tego dnia obchodził swoją 51. rocznicę święceń kapłańskich.

Miłosierdzie i Jan Paweł II

Pierwszym, najważniejszym wydarzeniem w parafii Miłosierdzia Bożego były oczywiście jej narodziny. Została wydzielona z parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w 1993 roku. Budowniczym wspólnoty parafialnej i kościoła został obecny jej proboszcz ks. prałat Andrzej Szudra. Najpierw na placu stanął krzyż, potem kapliczka i ołtarz. Już we wrześniu 1993 r. poświęcono krzyż i plac pod budowę kaplicy. Wraz z tym, co materialne rozwijało się życie religijne i wspólnotowe mającej powstać parafii. Jak wspomina Ksiądz Proboszcz wraz z parafianami „wielkim przeżyciem dla wszystkich była pierwsza Pasterka 24 grudnia 1993 roku. Brało w niej udział około 2 tysięcy ludzi. Zimowe podmuchy wiatru i ciemność nie zniechęciły parafian, którzy wpatrując się w kapliczkę - Betlejemkę przeżyli prawdziwą cichą noc”. W następnym roku kaplica była gotowa dzięki ludziom, którzy pomogli materialnie, fizycznie i swoją modlitwą. Poświęcił ją ks. bp Stanisław Napierała i równocześnie erygował parafię Miłosierdzia Bożego. Potem jako wotum Roku Jubileuszowego powstał Dom parafialny im. Świętego Józefa.

Budowę kościoła rozpoczęto 2 kwietnia 2005 roku, w pamiętny dzień śmierci Jana Pawła II. We wrześniu cztery lata później w nowej świątyni odprawiono pierwszą Mszę Świętą. Tego dnia Ordynariusz wmurował kamień węgielny pod budujący się kościół. Była to cegła z grobu św. siostry Faustyny Kowalskiej poświęcona przez papieża Jana Pawła II w Rzymie. Z czasem świątynia piękniała coraz bardziej. Teraz już z daleka widoczna jest budowana jeszcze wieża.

Jezu ufam Tobie

- Tu w Ostrowie ludzie czuli taką potrzebę, by był ośrodek, gdzie Boże Miłosierdzie będzie czczone i sławione. Wchodząc do tej świątyni ludzie będą uprzytamniać sobie, że w tym sanktuarium Bóg jest obecny w sposób szczególny, czeka i działa, aby każdego objąć swoją Miłością Miłosierną – mówił ks. bp Stanisław Napierała w homilii podczas Mszy Świętej, kiedy ustanowił sanktuarium.

Tak było od początku istnienia tej parafii. Ks. proboszcz Andrzej czuwał, by w tym miejscu rozwijał się kult miłosierdzia Bożego. Jeszcze zanim powstał kościół delegacja parafian pojechała do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie - Łagiewnikach, gdzie pochowana jest św. siostra Faustyna Kowalska. Stamtąd przywieziono relikwie Świętej (fragment żebra) i najpierw umieszczono w kaplicy, a obecnie znajdują się w kościele. Wtedy też przywieziono cegłę z grobu s. Faustyny, która trafiła jako kamień węgielny pod budowę kościoła.

Wyraźnym znakiem kultu miłosierdzia Bożego w parafii stały się Nabożeństwo i Koronka do Miłosierdzia Bożego odprawiane codziennie o godzinie 15., w Godzinie Miłosierdzia. Miłości Jezusa parafianie nie zostawiają dla siebie. Parafia, i teraz już sanktuarium, to też pielgrzymka, która wyrusza do Jezusa Miłosiernego. Jest ona chyba jedyna w Polsce, a na pewno jedyna w Wielkopolsce. Idą w lipcu od Miłosierdzia do Miłosierdzia, z Ostrowa do Łagiewnik. Teraz już z sanktuarium do sanktuarium. W tym roku będą pielgrzymować po raz dziesiąty. Pielgrzymi przekonują, że „wystarczy tylko trochę dobrej woli i odwagi, zaufanie Panu Bogu i wygodne buty. „Jezu ufam Tobie” i nie potrzeba nic więcej”.

Kiedy pielgrzymi i parafianie wychodzą z kościoła sprzed oblicza Jezusa Miłosiernego spoglądającego na nich z obrazu w prezbiterium, w lewej bocznej nawie mijają kaplicę Świadków Miłosierdzia Bożego. Tych, którzy uwierzyli Miłości Miłosiernej. Są wśród nich: św. s. Faustyna Kowalska, św. o. Pio, bł. Jan Paweł II, bł. Matka Teresa z Kalkuty, bł. ks. Michał Sopoćko i bł. ks. Jerzy Popiełuszko. Ich relikwie czczone są w parafii. Im poświęcony został niedawno wydany modlitewnik. A przez tych świętych i błogosławionych w parafii czczone jest Miłosierdzie Boże. Teraz, jak podkreślił ks. bp Napierała: „Niech to sanktuarium promieniuje na całe miasto. Niech to miasto poprzez to sanktuarium wprost doświadczalnie czuje dotknięcie, powiedziałbym więcej, pocałunek Miłosiernego Jezusa, który nas wszystkich kocha”.

Tekst i foto Renata Jurowicz