Być jak Chrystus

Być jak Chrystus

Ostrów Wielkopolski. W konkatedrze pw. św. Stanisława, biskupa i męczennika trzech diakonów przyjęło 23 maja święcenia kapłańskie. Udzielił ich ks. biskup Łukasz Buzun.
Tego dnia święcenia w Ostrowie Wielkopolskim otrzymali ks. Jakub Bogacki z parafii pw. Wszystkich Świętych w Droszewie, ks. Mateusz Paprocki z parafii pw. NMP Nieustającej Pomocy w Przygodzicach i ks. Robert Szymura z parafii pw. Oczyszczenia NMP w Starymgrodzie.

W murach konkatedry za neoprezbiterów wraz z Księdzem Biskupem modlili się: ks. Waldemar Graczyk, prefekt ds. studiów Wyższego Seminarium Duchownego w Kaliszu, ks. Łukasz Pondel, ojciec duchowny WSD, kapłani, proboszczowie parafii rodzinnych neoprezbiterów, klerycy, rodzice, krewni i przyjaciele nowo wyświęconych kapłanów.
W homilii ks. bp Buzun przypomniał słowa Benedykta XVI, który podkreślił nadzwyczajność rzeczywistości, uświadamianie swojej godności i zadań. Dlatego w przygotowaniu do święceń istotna jest nie tylko formacja seminaryjna, ale także zaangażowanie kapłana, rodziny, osób najbliższych, otoczenia, w którym on funkcjonuje na co dzień. A wzorem do naśladowania dla kapłana jest Jezus. - Święcenia kapłańskie są po to, żeby być jak Chrystus, żeby ręce, słowa i wola stały się niejako przedłużeniem Jego osoby - podkreślił między innymi ks. bp Buzun. Opowiedział również historię odnalezionej pasyjki bez rąk. - Szukałam tych rąk, ale nie mogłem znaleźć. Wziąłem pasyjkę, oczyściłem i poprosiłem jednego z księży, który miał znajomego artystę, by ten zrobił piękną oprawę i umocował pasyjkę, w takim obrazie, na materiale. Teraz codziennie patrzę na pasyjkę i mówię tak: jest Chrystus, jest umęczony Pan Jezus, zdjęty z krzyża, ale nie ma rąk. To jest jakiś znak, że człowiek jest powołany do tego, żeby właśnie być tymi rękoma Chrystusa, żeby być przedłużeniem Jego funkcjonowania, Jego woli, Jego zamysłu, Jego słów – zauważył Ks. Biskup. Zaznaczył, że kapłan jest szafarzem Eucharystii.
– Nie można zjednoczyć się z Bogiem w miłości poza Eucharystią. To tutaj jest samo centrum posługi kapłańskiej. Kapłan powinien z wielkim namaszczeniem i skupieniem, bez pośpiechu sprawować Eucharystię - przekonywał. Akcentował również, że kapłan odgrywa ważną rolę w sprawowaniu sakramentu pokuty. – W tym sakramencie przez waszą posługę Chrystus będzie odpuszczał innym osobom grzechy. Potrzeba delikatności, by nie zranić jakimś słowem, nie wywołać niepotrzebnego poczucia winy czy nie wzbudzić lęku - mówił Ks. Biskup. Zachęcał neoprezbiterów, aby swoją posługę zawierzyli Maryi tak jak św. Jan Paweł II.
Już po święceniach neoprezbiterzy podzieli się swoimi doświadczeniami, tym, co przeżyli tego dnia. - Pojawiła się radość, bo to dzień, na który czekałem sześć lat, do którego sukcesywnie przygotowywałem się przez różne posługi na drodze formacji seminaryjnej. To, co kiedyś było marzeniem, teraz stało się rzeczywistością. Teraz plany co do mojego kapłaństwa ma Ten do góry, pójdę Jego śladami. To co będzie kazał robić to zrobię – mówił ks. Mateusz Paprocki. Z kolei ks. Jakub Bogacki skoncentrował się na tekstach czytań liturgii Słowa, które były czytane podczas uroczystości święceń i modlitwie podczas Litanii do Wszystkich Świętych. - Z czytań zapamiętałem najbardziej fragment z Listu do Hebrajczyków, który już w seminarium bardzo mocno przychodził mi na myśl i do którego Ksiądz Biskup częściowo nawiązał w homilii. Chodzi o to, że ksiądz to jest osoba konsekrowana. Generalnie mam świadomość, że kapłaństwo to jest wielka odpowiedzialność. Chcę być wierny – podkreślił. Ks. Robert Szymura w czasie święceń skupił się na osobistej rozmowie z Chrystusem. - Najważniejsze było moje spotkanie z Nim, moja modlitwa. Teraz mam świadomość tego, że jest to dzień radości, ale później będzie krzyż. Nie nastawiam się na „fanfary” w życiu kapłańskim, tylko na ciężką pracę – zauważył.
Renata Jurowicz