Bądźcie zwiastunami Bożej radości

neoprezbiterzy

Kolejni kapłani zostali wyświęceni i posłani w różne strony naszej diecezji, by głosić słowo Boże i sprawować sakramenty. Mają przed sobą trudne zadanie, tym trudniejsze, że współczesny świat robi wszystko, by zabić w ludziach potrzebę Boga i wiary. Ksiądz Biskup Ordynariusz, z którego rąk neoprezbiterzy przyjęli sakrament Chrystusowego kapłaństwa, dodawał im odwagi, przypominając, że są jednością zarówno z Chrystusem, jak i z ziemskim następcą św. Piotra w Rzymie oraz z nim, Pasterzem diecezji. Na tej trudnej drodze prowadzenia ludzi do nieba mają najpotężniejszego przewodnika, Chrystusa, którego Ciało codziennie od tej pory będą brać do rąk, wypowiadając Jego słowa.

Ksiądz Biskup w homilii postawił pytania, które być może zadałby także ktoś przechodzący w dniu święceń prezbiteratu koło kaliskiej katedry. - Po co nam kapłani? Po co tak wielu? Domyślacie się, że te pytania gdzieś tam będą stawiane, ale postawmy je sobie i my sami. Po co księża? Po to, aby ludzie mogli osiągnąć cel swojego życia, który wyznaczył im i do którego ich powołał Stwórca. Tym celem jest niebo.

Właśnie po to, by ludzie przez życie tu, na ziemi, przez pracę, przez twórczość, przez budowanie życia zgodnie z prawami natury, ze swoim sumieniem, mogli iść drogą, która ich do celu, to jest do nieba, prowadzi. Potrzebni są księża, którzy by stale ludziom o tym mówili i którzy pod natchnieniem Ducha Świętego by ich przez życie do tego celu prowadzili (...) Posłaniem kapłana jest głoszenie słowa Bożego, tego słowa, które od Boga pochodzi. (...) Drodzy diakoni ordynandzi, najpierw, dobrze to wiecie, macie sami to słowo przyjąć, macie pozwolić temu słowu przeniknąć się, ma ono ciągle kształtować wasze myślenie, macie według tego słowa postępować, tak, żebyście sami stali się jakby żywym słowem, głoszącym słowo Boże. Nawet, gdybyście nie głosili Ewangelii, wasze życie powinno być jej głoszeniem. To jest bardzo trudne. (...) Będziecie na parafii, tam się dobrze rozejrzyjcie, tam są ludzie zagubieni i nie można tylko powiedzieć, że tylu i tylu chodzi na Mszę św. niedzielną, nie można ich zostawić tak sobie samym. Będziecie za nich odpowiedzialni przed Bogiem, żeby ich odnaleźć, żeby ich zgromadzić i prowadzić do nieba. To jest pierwsze - szukać tego, co zaginęło – mówił ks. bp Stanisław.

Podkreślił też, że oczywiście w centrum każdego dnia neoprezbitera będzie Eucharystia, w której każdy kapłan identyfikuje się z Jezusem wypowiadając Jego słowa: ,,To jest Ciało moje”. Prosił też, by nowo wyświęceni pamiętali o tym, jak bardzo potrzebny jest sakrament pojednania, Ordynariusz nazwał go sakramentem radości, bo choć to trudna służba, to bardzo potrzebna ludziom i dająca im radość z Bożego miłosierdzia. - Drodzy diakoni, już za chwilę kapłani, żebyście nigdy nie zwątpili w tę godność i wielkość, którą wam Pan Jezus za chwilę da, żeby czasem świat nie wziął góry nad wami, żebyście gdzieś tam nie zaczęli po cichu sobie kalkulować ,,jak bym był w świecie, to teraz miałbym to i to”. Nigdy już więcej nie pozyskasz, otrzymujesz dzisiaj najwięcej, bo Pan Jezus czyni cię swoim kapłanem, inaczej, Pan Jezus się z Tobą jako kapłanem utożsami, będziesz alter Christus, będziesz drugim Chrystusem. Tylko, żebyś ty pierwszy zawsze o tym pamiętał, żebyś sobie cenił tę godność.

Drodzy diakoni, pójdziecie z tej katedry w różne strony diecezji, idźcie z radością! A jak ktoś nie ma tej radości, to niech ją jakoś przywoła. Wszyscy macie radość, ale umiejcie też tę radość jakoś przekazać ludziom. Żebyście byli tam, gdzie się pojawicie, zwiastunami radości Bożej, radości w Duchu Świętym, radości, która mówi: ,,ludzie, słuchajcie, jest tyle problemów, ale przecież jesteśmy do nieba powołani”. Może ktoś spojrzy na ciebie, czy czasami nie postradałeś zmysłów ,,co tam gadasz niebo, ja potrzebuję konkretnie tego i tego”. Nie! Mów: ,,jesteście do nieba powołani, do pełni radości, pełni szczęścia, to za chwilę wszystko minie, co jest na tym świecie i czeka nas niebo”. Idźcie z tą radosną nowiną, niech was prowadzi Duch Święty przez całe wasze kapłańskie życie, pozwólcie Mu się prowadzić, żebyście wy pierwsi byli w niebie, żebyście prowadzili tych ludzi, których wam Pan Jezus powierzy. Niech was obejmie Maryja, którą dzisiaj wspominamy w Kościele jako Wspomożycielkę wiernych, niech was obejmie Święty Józef swoją opieką, tak jak Jezusa objął i niech was prowadzą – życzył neoprezbiterom Pasterz naszej diecezji.

Przed błogosławieństwem Ksiądz Biskup przypomniał neoprezebiterom, że przyjdzie im sprawować posługę w bardzo trudnych czasach, kiedy to dyskryminuje się rodzinę, chrześcijaństwo, podstawowe prawo człowieka do życia od poczęcia do naturalnej śmierci, kiedy manipuluje się bezkarnie ludźmi w mediach i nie dopuszcza się do głosu jedynych, które nie boją się mówić prawdy o współczesnym świecie, jak Tv TRWAM czy Radia Maryja. Do nas, mediów diecezjalnych Pasterz diecezji zwrócił się z prośbą, by głosić prawdę Bożą, by uświadamiać ludziom, jak trudna jest dziś sytuacja wyznawców Chrystusa. Jednocześnie umacniał nowo wyświęconych kapłanów mówiąc, by się nie bali, bo Chrystus zawsze będzie przy nich, a wtedy nie mają się czego obawiać.

Tekst i foto Anika Djoniziak

Ksiądz Paweł WCZESNY

Syców, pw. św. Ap. Piotra i Pawła

Ksiądz Przemysław KAPAŁA
Koźmin Wlkp., pw. św. Stanisława

Ksiądz Jakub MAŁOLEPSZY
Mikorzyn

Ksiądz Wiktor FENGER
Krotoszyn, pw. św. Jana Chrzciciela

Ksiądz Paweł NASIADEK
Rajsko

Ksiądz Grzegorz RĄPAŁA
Odolanów, pw. św. Barbary

Ksiądz Tomasz JEŻ
Kobyla Góra

Ksiądz Paweł WAWRZYNIAK
Ostrzeszów, pw. NMP Wniebowziętej

Ksiądz Michał WYSOTA
Wieruszów, pw. św. Stanisława BM

Ksiądz Piotr NOWAK
Witaszyce