100 lat ze św. Idzim

Parafia pw. św. Idziego Opata w Domasłowie 3 września obchodziła jubileusz 100. lecia powstania. Mszy św. odpustowej, która była centrum obchodów, przewodniczył ks. bp Łukasz Buzun.

Uroczystości, na które złożyło się wiele ciekawych propozycji dla wiernych, jak i przybyłych gości zostały zorganizowane dokładnie w rocznicę poświęcenia kościoła, która miała miejsce również w uroczystość odpustową, ku czci jej patrona, Świętego Idziego, 2 września 1923 roku. Poświęcenia dokonał ówczesny proboszcz turkowski ks. Leopold Nowak, który trzy lata później, 3 marca 1926 zwrócił się z prośbą do Arcybiskupa Poznańskiego, aby filię Domasłów, wraz z wsią Miechów przyłączono do parafii Trębaczów, zaś Koza Wielka miała pozostać przy Turkowach. Natomiast 10 stycznia 1929 roku, ks. kard. August Hlond, prymas Polski usamodzielnił parafię Domasłów. Warto przypomnieć, że kościół w czasie II wojny światowej zamknięto i częściowo ograbiono. Od 7 marca 1945 opiekę nad parafią w Domasłowie powierzono ks. Zbigniewowi Wroniewiczowi z Trębaczowa. Nie sposób w tym miejscu wymieniać kolejnych kapłanów posługujących w tejże parafii, bo jak można się domyślać z racji 100 letniej historii, było ich wielu. Obecnie proboszczem jest ks. Arkadiusz Wieczorek, który objął administrowanie w 2015 roku.

Ks. Arkadiusz chcąc upamiętnić ten nobliwy jubileusz wraz z parafianami postawili ogromny krzyż na przeciw wejścia do świątyni, z wyraźnie zaznaczonymi datami mówiącymi o jubileuszu. Krzyż ten bezpośrednio przed Sumą odpustową poświęcił ks. bp Łukasz Buzun, który rozpoczynając Mszę św. wyraził radość i wdzięczność wszystkim za tak piękny znak wiary, który będzie przypominał nie tylko o ważnym wydarzeniu, ale i głębokim przywiązaniu do parafii, do Kościoła.

W homilii biskup Buzun nawiązując do Ewangelii przypadającej na dzień św. Idziego zaznaczył, że stawia ona przed oczami wszystkich znak wiary i zarazem tajemnicę, która jest dla nas czymś zasadniczym na drodze naszego życia. - W niej właśnie usłyszeliśmy o Jezusie, który mówił Apostołom, że musi iść do Jerozolimy, do miejsca, w którym wiele wycierpiał, gdzie przyjął krzyż i umarł dla naszego zbawienia- zaznaczył biskup pomocniczy podkreślając przy tym, że nie zrobił tego pod żadnym przymusem, ale z miłości do każdego z nas. - Miłość, ona nas najwięcej uczy na drodze naszego życia, ale ta miłość szeroka, jasna czysta i dobrze pojęta, bo tylko taka wydaje dobre owoce - zaakcentował kaznodzieja.

Dalej celebrans odpowiedział na pytanie, co robić, by nie przegrać życia zwłaszcza w czasach, w których żyjemy, w czasach, kiedy wszytko sobie ułatwiamy dzięki postępowi technicznemu, dzięki niezliczonej liczbie rzeczy, które czynią życie łatwiejszym. - Owszem wszystkie te wynalazki techniczne są dla nas ważne, potrzebne i usprawniające życie w różnych jego aspektach, ale jeśli przeniesiemy to na płaszczyznę duchową, moralną to przegrywamy życie – zauważył kaznodzieja argumentując, że jeśli żyjemy tylko na powierzchni, żyjemy tylko dla tego świata, który się materializuje, to stajemy się chciwi, ciągle nam mało. Stajemy się wrogami wobec siebie.

Na zakończenie Eucharystii popłynęły słowa podziękowań, najpierw wyraził je ks. proboszcz Arkadiusz Wieczorek, dziękując księdzu biskupowi za obecność, za sprawowanie Eucharystii, ale i kapłanom, którzy stanęli przy ołtarzu w ten szczególny dzień. Podziękował również włodarzom gminy jak i wszystkim parafianom oraz przybyłym gościom. Natomiast podziękowania dla ks. proboszczowi za jego wkład w rozwój parafii złożył Jan Żukowski, wójt gminy Żórawina, Po Eucharystii zgromadzeni przeszli w procesji Eucharystycznej wokół świątyni.

Od godzin popołudniowych do późnego wieczora na wszystkich czekało mnóstwo atrakcji w tym koncert zespołu „Wielebny Blues Band”.

Arleta Wencwel-Plata