Poślubiona Bogu

Poślubiona Bogu

W kwietniu 2013 roku Biskup Piotr Greger przewodniczył obrzędowi konsekracji 31-letniej Ewy z Szarego koło Milówki - pierwszej konsekrowanej dziewicy w diecezji bielsko-żywieckiej. Fot. U. Regulska; „Gość Niedzielny”?

W sobotę, 28 czerwca, w konkatedrze w Ostrowie Wielkopolskim po raz pierwszy w historii diecezji kaliskiej Biskup Ordynariusz Edward Janiak dokonał konsekracji świeckiej kobiety, dziewicy. 

Nie jest to czymś nowym, czy wymysłem naszych czasów, a jedynie zapomnianym na wiele wieków stanem. Tradycja poświęcania swojego dziewictwa Bogu wywodzi się ze starożytności, ale dopiero w 1971 roku przywrócił je Sobór Watykański II. Znana z pierwszych wieków chrześcijaństwa forma życia ówczesnych kobiet pasuje do stylu życia tych współczesnych, które chcą oddać się na służbę Bogu i Kościołowi, ale nie potrafią wyobrazić sobie życia w zakonie, czy świeckim instytucie życia konsekrowanego.
Od kilkunastu lat obserwujemy w Polsce odrodzenie form życia konsekrowanego, o których pisał w 1996 r. Ojciec Święty Jan Paweł II w posynodalnej adhotracj Vita Consecrata. W naszym kraju żyją 184 kobiety, które, choć ślubowały przed ołtarzem miłość i wierność, stały tam bez mężczyzny, współmałżonka. I choć mają obrączkę na palcu, nie mogą osobiście przedstawić swego wybranka innym osobom. Trudno wyjaśnić komuś, zwłaszcza jeśli nie żyje on blisko Kościoła, że mąż ma na imię Jezus. Pierwsza konsekracja dziewicy w Polsce odbyła się ponad ćwierć wieku temu, a była nią Józefa Szłykowicz, która przez wiele lat była jedyną przedstawicielką tej formy życia konsekrowanego w naszym kraju. W 1991 roku uroczysty ślub czystości złożyła Zofia Prochownik.
Pieczę nad indywidualnymi formami życia konsekrowanego sprawuje Podkomisja Konferencji Episkopatu Polski ds. Indywidualnych Form Życia Konsekrowanego, działająca w ramach Komisji KEP ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, której przewodniczy biskup Kazimierz Gurda. Do odradzających się form życia konsekrowanego zaliczamy: Ordo Virginum Consecrata - stan dziewic konsekrowanych, stan wdów oraz pustelników.
Jak już wcześniej wspomniałam to Sobór Watykański II przypomniał o wartości charyzmatu dziewictwa i wdowieństwa, odwołując się do starej tradycji Kościoła pierwszych wieków chrześcijaństwa. Wówczas to, jak wykazują dokumenty historyczne, w gminach chrześcijańskich spotykamy niewiasty, które prowadziły głębsze życie duchowe poświęcone modlitwie, ascezie i dobrym uczynkom. Natomiast w dekrecie Kongregacji Kultu Bożego z 31 marca 1970 roku zaznaczono, że konsekracja dziewic należy do najcenniejszych skarbów rzymskiej liturgii. Poprzez uroczysty obrzęd konsekracji dziewica staje się osobą poświęconą, wielkim znakiem miłości Kościoła do Chrystusa i eschatologicznym obrazem niebieskiej Oblubienicy i przyszłego życia. Prowadzą one indywidualny tryb życia w świecie, nie podlegając żadnym strukturom życia wspólnotowego. Wspólnotą dla dziewicy konsekrowanej, w której realizuje swoją misję jest Kościół diecezjalny, do którego przynależy i w pełni uczestniczy w jego życiu. Stan ten odróżnia się od pozostałych form życia konsekrowanego. Stąd dziewic konsekrowanych nie należy utożsamiać ani z zakonnicami, ani z członkiniami jakiegokolwiek instytutu czy stowarzyszenia życia apostolskiego, choć ze wszystkimi mają wiele cech wspólnych. Ich życie nie różni się na zewnątrz od losu innych, ale jest ono ukryte w Bogu i oddane tylko Jemu. Przypominają one o świecie przyszłym, którego się spodziewamy i za którym tęsknimy, a w którym nie będziemy się żenić ani za mąż wychodzić, gdzie człowiek będzie jak aniołowie - czysty i cały dla Boga. Swoją decyzją pokazują, że wyznanie Pawła: „wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana naszego”, to nie zapis o sile wiary ludzi sprzed dwóch tysięcy lat, ale to przekonanie podzielane i dzisiaj przez wiele osób, które chcą się poświęcić Bogu.

***

Bezpos?rednia odpowiedzialnos?c? za dziewice konsekrowane na terenie diecezji spoczywa na Biskupie Diecezjalnym, kto?ry rozeznaje autentycznos?c? powołania, dopuszcza do konsekracji i jest szafarzem obrze?du konsekracji dziewic. Inny biskup moz?e przewodniczyc? obrze?dowi za zgoda? Biskupa Diecezjalnego. Obrzędy konsekracji dziewic zalecają, aby odbyła sie ona w Oktawie Wielkanocy lub w uroczystos?ci, zwłaszcza zwia?zane z tajemnica? Wcielenia, w niedzielę, w s?wie?to Najs?wie?tszej Maryi Panny lub s?wie?tych dziewic. Ponadto by w oznaczonym dniu, poprzedzaja?cym obrze?d konsekracji lub przynajmniej w przeddzien? dziewce maja?ce przyja?c? konsekracje? przedstawiły sie? biskupowi, kto?ry jako pasterz i ojciec diecezji odbywa z nimi rozmowe?. Obrze?d powinien sie? odbyc? w kos?ciele katedralnym, chyba, z?e okolicznos?ci i zwyczaje miejscowe przemawiaja? przeciw temu. Odprawia sie wtedy Msze? z dnia albo Msze? obrze?dowa? „Na konsekracje? dziewic”, zgodnie z przepisami (por. Wprowadzenie, nr 8-10). Ławki dla dziewic przyjmuja?cych konsekracje? nalez?y ustawic? w prezbiterium, aby wierni dobrze widzieli wszystkie czynnos?ci liturgiczne.
W obrzędzie konsekracji dziewice przyrzekają czystość, otrzymują obrączkę i brewiarz z obowiązkiem jego odmawiania. Dziewice konsekrowane, podobnie jak osoby zamężne, noszą obrączki. Biskup w czasie konsekracji mówi: - Przyjmij obrączkę, znak zaślubin z Chrystusem, i dochowaj nienaruszonej wierności Twojemu Oblubieńcowi, abyś mogła wejść na wieczne gody - kończy formułę Ordynariusz.

Arleta Wencwel

Rozmowa z pierwszą dziewicą konsekrowaną w diecezji kaliskiej

Jak wyglądała Pani droga do przyjęcia konsekracji?
Przyjęcie konsekracji poprzedziła 10-letnia formacja, która obejmowała: zapoznanie się z literaturą kościoła na ten temat, udział w corocznych rekolekcjach i pielgrzymkach organizowanych przez Podkomisję KEP ds. Indywidualnych Form Życia Konsekrowanego, udział w ogólnopolskich sympozjach i konferencjach dotyczących IFŻK, czytanie słowa Bożego, Eucharystia, sakramenty, modlitwa i Liturgia Godzin. Cennym darem były dla mnie rozmowy o tej formie życia z Ks. Biskupem Pomocniczym. Corocznie odnawiany czasowy ślub czystości utwierdzał mnie na wybranej drodze. Wielkie znaczenie miało dla mnie uczestnictwo, za zgodą Ks. Biskupa Ordynariusza, w II Międzynarodowym Kongresie Ordo Virginum w Rzymie. Uroczyste liturgie, a także konferencje i sesje naukowe oraz spotkania organizowane podczas Kongresu bardzo wzbogaciły moją wiedzę oraz pozwoliły jeszcze głębiej wniknąć w charyzmat tego powołania. Również treść przemówienia Ojca Świętego Benedykta XVI, który przyjął uczestników Kongresu na specjalnej audiencji, było czytelnym znakiem szczególnego miejsca naszego powołania w łonie Kościoła pośród wielu innych powołań do życia konsekrowanego. Ojciec Święty mówił: „Pragnę utwierdzić was w waszym powołaniu i zachęcić do wzrastania z dnia na dzień w zrozumieniu waszego charyzmatu, jakże świetlanego i płodnego, gdy patrzymy nań oczyma wiary, a zarazem niezrozumiałego i bezużytecznego w oczach świata. (…) Uczestnicząc w życiu diecezji, z jej tradycjami, wartościami, ale także ograniczeniami i trudnościami, otwieracie się na tchnienie Kościoła powszechnego, zwłaszcza poprzez modlitwę liturgiczną, która została wam przekazana, aby nieprzerwanie rozbrzmiewała w waszych sercach i na waszych wargach. (…) Tymczasem wasz doprawdy wzniosły ideał nie domaga się żadnej szczególnej zmiany zewnętrznej. Miłość staje się dla was drogą. Waszą misją jest być z Chrystusem i trwać w jedności z braćmi. (…)”.
Dopełnieniem formacji było złożenie przeze mnie na ręce obecnego Biskupa Ordynariusza pisma z prośbą o przyjęcie w poczet Ordo Virginum Consecrata. Po osobistej rozmowie z Pasterzem naszej diecezji została wyznaczona data mojej konsekracji. W tym miejscu pragnę z całego serca złożyć serdeczne wyrazy wdzięczności i podziękowania naszym biskupom, kapłanom oraz wszystkim, którzy przez cały ten czas okazywali mi życzliwość, wsparcie oraz dopomogli mi w przygotowaniach i przyjęciu konsekracji.

Jakiej kobiecie można udzielić konsekracji?
Do konsekracji można dopuszczać dziewice żyjące w świecie, które nigdy nie zawierały małżeństwa ani nie żyły publicznie czyli jawnie, w stanie przeciwnym czystości; według ogólnej opinii przez swój wiek, roztropność i obyczaje dają rękojmię, że wytrwają w życiu czystym oraz zostały dopuszczone do konsekracji przez biskupa ordynariusza miejsca, w którym mieszkają.

Jakie obowiązki nakłada na kobietę przyjęcie konsekracji?
Dziewice poświęcone Bogu z natchnienia Ducha Świętego składają zobowiązania do życia w czystości, aby bardziej kochać Jezusa Chrystusa i lepiej służyć naszemu Kościołowi. Zgodnie ze swym stanem i otrzymanymi charyzmatami oddają się pokucie, dziełom miłosierdzia, apostolstwu i gorliwej modlitwie. Codziennie odmawiają Liturgię Godzin, zwłaszcza Jutrznię i Nieszpory. W ten sposób łączą swój głos z głosem Chrystusa.

rozmawiała Arleta Wencwel