List Biskupa Kaliskiego na Wielki Post

„Ulecz serca ranę! Rozgrzej serca twarde!”

Umiłowani Siostry i Bracia,
drodzy Diecezjanie,

Rozpoczynam mój list na tegoroczny Wielki Post prośbą do Ducha Świętego zawartą w sekwencji „Przybądź Duchu Święty”, którą często przywołujemy, szczególnie zaś podczas obecnego roku duszpasterskiego, przeżywanego pod hasłem: „W mocy Bożego Ducha”. Wezwanie Ducha Świętego niech pomoże nam przeżywać czas Wielkiego Postu i przygotować się w sposób pełniejszy do Wydarzeń Paschalnych, których kulminacją jest właśnie dar Ducha Świętego, udzielony przez Zmartwychwstałego Jezusa swoim uczniom. Tegoroczne wytyczne duszpasterskie proponują nam szczególnie intensywne przygotowanie i przeżycie dnia Pięćdziesiątnicy, dostrzegając i doceniając w naszych środowiskach parafialnych ludzi młodych oraz angażując ich jeszcze bardziej w przygotowanie do sakramentu bierzmowania.
Wszyscy jesteśmy powołani, by mieć udział w Bożej miłości i świętości. Trwanie w Bogu przez miłość jest jednak zadaniem wymagającym. Ciągle jesteśmy konfrontowani z wieloma pokusami i nie potrafimy się im przeciwstawić tak stanowczo, jak uczynił to Chrystus na pustyni. Wielki Post jest wobec tego odważnym zaproszeniem do nawrócenia. Jesteśmy wezwani do uznania siebie za grzeszników i do wzywania „Boga, Ojca Miłosierdzia, który pojednał świat ze Sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów”, jak mówią słowa liturgii sakramentu pokuty. Grzech wychładza miłość, sprawia, że serce jest zimne i niewrażliwe (Rz 1, 31), natomiast droga nawrócenia jest drogą w kierunku Miłości pełnej, a taką Miłość ma i daje nam Bóg (1 J 4, 8-10). Boża Miłość uzdrawia ranę naszego serca i rozgrzewa jego chłód.
W tym świetle spróbujmy na nowo odczytać trzy słowa klucze, które otwierają drzwi Wielkiego Postu i prowadzą nas jego drogami. Są to: modlitwa, post i jałmużna.

Pierwszym słowem kluczem jest MODLITWA
Jezus na pustyni odrzuca propozycje Kusiciela słowami Pisma Świętego. Jest to wyraźne zaproszenie do modlitwy Słowem Bożym, a mniej za pomocą naszych słów. Do czego zachęca nas sam Jezus, polecając: „Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie” (Mt 6, 7). Oznacza to przede wszystkim modlitwę poprzez słuchanie Boga, który do nas mówi. Piękne nabożeństwa adoracji eucharystycznych są doskonałą okazją do modlitwy w ciszy i do spokojnego słuchania Słowa Bożego głoszonego w liturgii. Słowami Pisma Świętego Jezus rozgrzał serca uczniów, którzy ze smutkiem szli w kierunku Emaus (Łk 24, 32). Zachęcam was, aby uczynić z Pisma Świętego pokarm uprzywilejowany, szczególnie w czasie Wielkiego Postu. „Nie samym chlebem żyje człowiek”!

Drugim słowem kluczem jest POST
Post oznacza odnalezienie tego, co istotne, wyzwolenie od tego, co szkodzi i prowadzi do nałogów, zmniejszenie własnych potrzeb, aby być bardziej wolnym, i aby mieć coś więcej do przekazania. Często przedawkowujemy wiadomości, obrazy, słowa, dźwięki. Dlatego proponuję godzinę całkowitego zerwania z każdym rodzajem „sieci”, która nas wciąga i zniewala. Proponuję godzinę ciszy, aby mieć kontakt tylko z Nim - z mówiącym do nas Bogiem: godzina dziennie pustyni, ciszy, słuchania, każdy według własnych możliwości i warunków życia. W ten sposób każdego dnia możemy odnaleźć ciszę, która wypełnia serce i która pokonuje wszelką samotność i strach.

Trzecim słowem kluczem jest JAŁMUŻNA
Serce, które się nawraca, staje się sercem zdolnym do dzielenia się chlebem powszednim i wszelkimi innymi darami otrzymanymi od Boga. Obok nas zawsze jest ktoś potrzebujący konkretnej pomocy. Wielki Post daje nam wiele możliwości do czynienia miłosierdzia. Druga Niedziela Wielkiego Postu jest Niedzielą Ad Gentes, dającą możliwość duchowego i materialnego wsparcia polskich misjonarzy. Parafialne koła Caritas i zespoły charytatywne umożliwiają niesienie pomocy wspólnotowej lub indywidualnej. Wszystkie podejmowane dzieła miłosierdzia pozwalają nam - w trakcie podróży wielkopostnej - zweryfikować, czy nawrócenie przejawia się w konkretnych aspektach naszego życia, czy prowadzi do konkretnych gestów pomocy. Jałmużna wywodzi się od greckiego słowa eleemosyne, znaczącego dosłownie litość i miłosierdzie. Jałmużna jest również tym, czego my sami oczekujemy od Boga, kiedy wołamy: „Kyrie Eleison”.
Wielki Post jest czasem Bożego miłosierdzia. Przygotowując naszą wielkanocną spowiedź nie możemy zapomnieć o słowach Jezusa: „Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. (…) Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień” (Mt 6, 12-15). My sami stajemy się miarą miłosierdzia, którego pragniemy od Boga Ojca. Miłosierdzie to domaga się naszej konkretnej odpowiedzi i przychodzi do nas poprzez konkretne osoby: przez ubogiego, który nie ma opieki, przez cierpiącego, w którym obecny jest Chrystus, przez brata, z którym nie jesteśmy jeszcze pojednani. Oto dlaczego miłosierdzie nie jest tylko dobrotliwością, ale wzywa nas, abyśmy konkretnie zmieniali swoje życie. Oto dlaczego wyznanie grzechów przed kapłanem jest pojednaniem z Bogiem i Kościołem, ponieważ prosimy w nim o wybaczenie przed Bogiem, ale również przed wspólnotą, z którą musimy się pogodzić, bo zubożyliśmy ją w miłości. Tego wszystkiego dokonuje w nas Bóg objawiając nam swoje miłosierdzie. Zachęcam w tym kontekście do modlitwy Psalmem 103 jako przygotowaniem do owocnego przeżycia sakramentu pokuty i pojednania: „Miłosierny jest Pan i łaskawy, nieskory do gniewu i bardzo łagodny. Nie wiedzie sporu do końca i nie płonie gniewem na wieki. Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani według win naszych nam nie odpłaca” (Ps 103, 9-10). Momentami, w których możemy ponownie spotkać się z prawdą o nas samych, a także z Bogiem miłosierdzia są nabożeństwa Drogi krzyżowej i Gorzkich żali. Do uczestnictwa w nich serdecznie zapraszam.

Drodzy Siostry i Bracia,
pragnąłem skierować do was te słowa, mając nadzieję, że będą one dla was znakiem mojej duchowej bliskości. Modlę się razem z wami wszystkimi, aby tegoroczny Wielki Post był dla nas drogą nawrócenia, oczyszczenia i pojednania, aby stał się czasem modlitwy o zesłanie na Kościół Bożego miłosierdzia, darów świętości i mocy Ducha Świętego. Niech Najświętsza Maryja Panna strzeże was i prowadzi drogą wiodącą do ściślejszego zjednoczenia z Jej Synem, ukrzyżowanym i zmartwychwstałym. Niech dopomaga św. Józef, patron naszej diecezji, niezwodny orędownik w sprawach wszelakich.
Na czas wielkopostnej drogi z serca udzielam wam wszystkim pasterskiego błogosławieństwa.

Biskup Kaliski
List Biskupa Kaliskiego na Wielki Post 2019 roku