SANKTUARIA ŚWIATA - Obory
Pani Boleściwa
W sanktuarium w Oborach Oblubienica św. Józefa uzdrawia i rozwiązuje najtrudniejsze ludzkie sprawy. Od ponad czterech stuleci do Matki Bożej Bolesnej i jej Opiekuna pielgrzymują obciążeni różnorakimi życiowymi krzyżami pątnicy. W każdą sobotę mogą uczestniczyć w czuwaniu z Matką Bożą Bolesną.
W znaku cudownej Piety Najświętsza Maryja Panna wyjednuje u Boga wiele łask. W matczyne ramiona wtulają się nie tylko mieszkańcy Ziemi Dobrzyńskiej, ale również Warmiacy i Kujawiacy. Bogurodzica przez wieki roztacza opiekę nad oborskim sanktuarium i pielgrzymami licznie tu przybywającymi. Miejsce to po Jasnej Górze, Licheniu, Piekarach Śląskich i Gietrzwałdzie należy do najchętniej odwiedzanych maryjnych „grodów”. Latem 1824 roku na oborskich organach grał 14-letni Fryderyk Chopin. Podczas Powstania Styczniowego karmelicki klasztor był miejscem antyrosyjskich manifestacji. Wydarzenia te opisała Maria Konopnicka w noweli pt. „W Oborach”. Na tutejszej kalwarii przechowywana jest cenna relikwia potarta o gwoździe, którymi przybito Zbawiciela.
Pielgrzymi przybywający w każdą sobotę roku modlą się w czasie Wieczernika Królowej Pokoju, czyli czuwania modlitewno-ewangelizacyjnego. W programie jest godzinna adoracja Najświętszego Sakramentu połączona z modlitwą różańcową, Msza św. w intencji pielgrzymów, Godzina Miłosierdzia, nabożeństwo przyjęcia szkaplerza św., liturgiczny obrzęd błogosławieństwa chorych. Można też skorzystać z sakramentu pojednania. Na prośbę pielgrzymów istnieje możliwość całodziennego czuwania (dnia skupienia) z Matką Bożą Bolesną w dowolnym dniu roku dla zgłoszonych wcześniej grup autokarowych.
Polski Karmel
Oborskie sanktuarium wznosi się w diecezji płockiej, 20 km od malowniczego Golubia-Dobrzynia. Maryja na Świętej Górze Oborskiej króluje od 1605 roku. Sprowadziła tu karmelitów z bydgoskiego konwentu. Zakonnicy odziani w białe habity nowej fundacji ofiarowali słynącą cudami figurkę Matki Bożej Bolesnej. W 1617 roku, kiedy fundacja uzyskała samodzielność, karmelici z Bydgoszczy zabrali Pietę do macierzystego klasztoru. Wsławiona łaskami rzeźba kilkakrotnie w cudowny sposób powracała do oborskiej świątyni.
Świątynia w Oborach posiada barokowo-rokokowe wyposażenie. Nad głównym ołtarzem znajduje się „tondo”, czyli obraz w kształcie koła. Prezentuje on nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny. Poniżej, w niszy, dostrzegamy patronkę oborskiego sanktuarium - Matkę Bożą Bolesną. Opiekun Panny Boleściwej również czczony jest w oborskim kościele. Jeden ze świątynnych narożnych ołtarzy jemu jest poświęcony. Późnobarokowy ołtarz z XVII wieku, usytuowany po lewej stronie łuku tęczowego ukazuje św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus.
Święta Rodzina
Naszą szczególną uwagę w świątyni przykuwa jeden z witraży. Wyobraża on trzecią z siedmiu boleści Maryi: szukanie Pana Jezusa, który pozostał w świątyni. Św. Józef odziany w czerwoną tunikę dzierży kij pasterski. Przeczysta Dziewica lewą dłoń ma złożoną na sercu, prawą zaś obejmuje Syna Bożego. Jezus natomiast rozkłada ręce w geście błogosławieństwa. Cieśla z Nazaretu został przedstawiony jako młody mężczyzna. Stoi w milczeniu przy boku Maryi. Jest wiernym Stróżem i Opiekunem Świętej Rodziny. Najświętsza Maryja Panna i jej Oblubieniec byli pełnymi wiary, sprawiedliwości, bojaźni Bożej i pokory Izraelitami. Scena z witraża ukazuje moment odnalezienia Jezusa w jerozolimskiej świątyni. Trwając przed tym wizerunkiem nie sposób nie wypowiedzieć modlitwy: „Święty Józefie, mój najmilszy Ojcze, po Jezusie i Maryi najdroższy mojemu sercu, Tobie się powierzam i oddaję, jak powierzyli się Twej opiece Boży Syn i Jego Przeczysta Matka”.
Świętą Rodzinę spotykamy także w betlejemskim żłóbku. Szopka w Oborach powstała w 2001 roku. Pielgrzymi przez cały rok mogą podziwiać naturalnej wielkości stajenkę. Jest ona wierna ewangelicznym przekazom.
Tekst i zdjęcia Justyna Majewska
Komentarze
Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!