Pierwsza pielgrzymka do Polski

KATOLICKA NAUKA SPOŁECZNA

Pielgrzymkowe nauczanie Jana Pawła II

Pierwsza pielgrzymka do Polski

Od lipca w naszej rubryce powracamy do słów Jana Pawła II wygłoszonych podczas pielgrzymek do Polski. W ten sposób chcieliśmy się włączyć w nowennę przygotowującą do beatyfikacji. Nowenna ta rozpoczęła się od maja ubiegłego roku bez znajomości konkretnej daty, kiedy ma nastąpić beatyfikacja. Dziś już wiemy kiedy to nastąpi, więc nasze przygotowanie staje się bardziej skonkretyzowane. Wchodząc w ogólnopolski program nowenny w lipcu rozpoczęliśmy nasze rozważania od trzeciej pielgrzymki do Polski. Myślę, że teraz możemy jeszcze powrócić do pierwszej pielgrzymki, której nie zgłębialiśmy, a na pewno miała ona istotne znaczenie dla dziejów naszej ojczyzny. Odbyła się ona kilka miesięcy po wyborze ks. kard. Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową, od 2 – 10 czerwca 1979 roku. Pierwsze spotkanie z rodakami w ojczyźnie było związane z 900 – leciem śmierci św. Stanisława, biskupa i męczennika, patrona Polski. Papież we wszystkich swoich homiliach i wystąpieniach wyrażał swoją radość z możliwości zrealizowania tej pielgrzymki i pragnął uświadomić narodowi polskiemu siłę, która tkwi w jedności. Siła ta powinna wynikać z wiary i dziedzictwa narodowego Polaków.

Najbardziej wymowna i często powtarzana jest homilia wygłoszona na Placu Zwycięstwa i to znamienne wołanie na koniec: „Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi. Tej Ziemi!”  Chciałbym jednak przypomnieć wypowiedź Papieża na spotkaniu z przedstawicielami najwyższych władz PRL w Belwederze, gdy mówił o roli Kościoła w społeczeństwie i historii Polski. „Nawiązując kontakt religijny z człowiekiem, Kościół utwierdza tego człowieka w jego naturalnych więzach społecznych. Historia Polski potwierdziła to w wybitnym stopniu, że Kościół w naszej ojczyźnie starał się na różnych drogach o wychowanie wartościowych synów i córek narodu, dobrych obywateli, pożytecznych i twórczych pracowników w różnych dziedzinach życia społecznego, zawodowego, kulturalnego. Płynie to z podstawowej misji Kościoła, która wszędzie i zawsze zabiega o to, aby uczynić człowieka lepszym, bardziej świadomym swej godności, pełniej oddanym swoim zadaniom życiowym, rodzinnym, społecznym, patriotycznym”. Ta misja Kościoła nie zmienia się, jest wciąż taka sama, nawet jeśli następuje zmiana ustroju czy też zmiana opcji politycznej. Tak jest też dzisiaj, gdy zmieniła się całkowicie sytuacja polityczna i kraj i naród powinien się cieszyć wolnością. 

Bardzo ważne jest, aby podkreślać tę szczególną rolę jaką ma Kościół do spełnienia w społeczeństwie. Gdy słyszy się wiele różnych zarzutów w stosunku do Kościoła i wielu polityków, a także dziennikarzy bardzo tendencyjnie interpretuje jego działalność i nauczanie, to warto przypomnieć to, co Papież powiedział do przedstawicieli władz komunistycznych: „Kościół w tej swojej działalności nie pragnie żadnych przywilejów, a tylko i wyłącznie tego, co jest niezbędne do spełnienia jego misji”. Tym bardziej więc dzisiaj Kościół powinien mieć zapewnione warunki, które są niezbędne, aby właściwie spełniać zadania edukacyjne i wychowawcze, aby kształtować także życie społeczne i kulturalne. Wszelkie zarzuty, że Kościół pragnie przywilejów są próbą przyćmienia konkretnych pozytywnych efektów jego działalności i tworzenia atmosfery, która w żaden sposób nie służy dobru społeczeństwa. Ponieważ w tych wymiarach społecznych pozytywne efekty są udziałem nie tylko ludzi, którzy utożsamiają się z Kościołem, ale wszystkich członków społeczeństwa także ludzi niewierzących.

ks. Paweł Guździoł