TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 29 Marca 2024, 11:16
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Obrzędów małżeństwa z 1991 roku

U ŹRÓDEŁ WODY ŻYCIA

Drugie wydanie 

Obrzędów małżeństwa z 1991 roku

W 1991 roku ukazało się drugie typiczne wydanie obrzędu sprawowania sakramentu małżeństwa. Opracowanie nowej księgi zawierającej liturgię udzielania sakramentu małżeństwa wynikało z troski o zgodność liturgii  z nauczaniem Kościoła. Nowa księga uwzględniała dokumenty Stolicy Apostolskiej dotyczące tego sakramentu, a w szczególności Adhortację apostolską Jana Pawła II Familiaris consortio z 21 listopada 1981 roku oraz Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 roku.

Nowa księga zawierająca Obrzędy małżeństwa obejmuje: Dekret prefekta Kongregacji; Wstęp teologiczno-pastoralny liczący aż 44 artykuły, czyli o ponad 25 więcej niż poprzednia księga z roku 1968. Wstęp został podzielony na cztery rozdziały. W pierwszym rozdziale umieszczono uwagi dotyczące waloru i godności sakramentu małżeństwa. W 11 artykułach przedstawiona została wizja sakramentu małżeństwa na podstawie Konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym oraz Adhortacji Familiaris consortio. Rozdział drugi, dotyczący obowiązku przygotowania do sakramentu małżeństwa, liczy 16 artykułów i jest prawie w całości nowy. Zawiera wiele odniesień do KPK. Trzeci rozdział, obejmujący 11 artykułów, podejmuje sprawy związane bezpośrednio z celebracją sakramentu małżeństwa. Czwarty rozdział, składający się z 6 artykułów, podaje zakres adaptacji wchodzących w zakres kompetencji Konferencji Episkopatu. Prawodawca podejmuje uwagi z poprzedniego wydania i odpowiednio je szereguje. W tej części nie znajdujemy nowych elementów. Wymaga się od nowych lokalnych opracowań księgi obecności wyświęconego szafarza, który przyjmuje konsens i udziela błogosławieństwa.

W dalszej części księga zawiera: Obrzęd zawierania sakramentu małżeństwa podczas Mszy Świętej: Obrzęd małżeństwa poza Mszą Świętą, Obrzęd sakramentu małżeństwa, któremu asystuje chrześcijanin świecki i Obrzęd sakramentu małżeństwa, w którym jedna ze stron jest katechumenem lub niechrześcijaninem. W dalszej części umieszczono bogaty zestaw czytań i tekstów modlitewnych. W ostatniej części księgi umieszczono Dodatek, który obejmuje wzory modlitwy powszechnej, formuły błogosławienia zaślubionych, błogosławieństwa w rocznicę małżeństwa, odnowienie przyrzeczeń małżeńskich (w formie zapytań, podobnie jak w przypadku odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych w Wigilię Paschalną czy posługi kapłańskiej w Wielki Czwartek).

Nowa księga kładzie duży nacisk na konieczność odpowiedniego przygotowania się nowożeńców do małżeństwa. Jest ono przedmiotem duszpasterstwa ogólnego. Podkreśla się, że sposób sprawowania sakramentu małżeństwa winien być prawdziwą ewangelizacją. Nowe Obrzędy przewidują także pewne zmiany w samej strukturze obrzędu. Świąteczny charakter wprowadzenia do Mszy pociąga za sobą opuszczenie aktu pokuty. Natomiast, po wyrażeniu zgody przez nupturientów może nastąpić krótka aklamacja. Jest także zachęta, aby po przekazaniu obrączek śpiewać hymn lub kantyk pochwalny. 

Istnieje także możliwość śpiewania błogosławieństwa małżeńskiego. Nowa księga stosuje nazwę „błogosławieństwo małżeńskie”, zamiast dotychczasowej nazwy: błogosławieństwo małżonki i małżonka. Zmiana nazwy powoduje, że modlitwa na początku ma na uwadze obie strony, a nie jak dotychczas najpierw wymieniano małżonkę, a następnie małżonka.

Nowa księga przewiduje także możliwość delegowania chrześcijanina świeckiego do asystowania małżeństwu. Wówczas powinny jednak być spełnione odpowiednie warunki. Należą do nich: nieobecność prezbitera lub diakona, zgoda Konferencji Episkopatu potwierdzona przez Stolicę Apostolską. W związku z tym przewidziany jest oddzielny obrzęd zawierania sakramentu małżeństwa w takiej sytuacji oraz odpowiednie teksty uwzględniające charakter asystującego. Również w takim przypadku nowożeńcy nie mogą być pozbawieni błogosławieństwa małżeńskiego. W takim przypadku tekst błogosławieństwa nie posiada charakteru modlitwy kapłańskiej. Modlitwa skierowana jest do Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego. Modlitwa ta wychwala Boga za wyniesienie związku pomiędzy mężczyzną i kobietą do godności znaku miłości samego Boga, wspominają uświęcające działanie Jezusa Chrystusa i ukazują Ducha Świętego jako twórcę jedności i pokoju w małżeństwie. Wspomina się także funkcje prokreacyjne małżonków.

ks. Dariusz Kwiatkowski

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!