TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 28 Marca 2024, 16:34
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Nieustanna obecność Słowa Bożego w Kościele

Nieustanna obecność Słowa Bożego w Kościele

Chrystus po swoim Wniebowstąpieniu pozostał ze swoimi uczniami na różne sposoby. On jest nieustannie obecny w swoim Kościele: w osobie kapłana, który przewodniczy naszej liturgii, w znakach sakramentalnych, w głoszonym słowie Bożym i zgromadzonej wspólnocie. Benedykt XVI w swojej Adhortacji apostolskiej Verbum Domini bardzo mocno akcentuje stałą i ciągłą obecność Słowa Bożego w Kościele i w jego życiu. Uprzywilejowaną przestrzenią dla Słowa Bożego jest liturgia Kościoła. Kościół z woli samego Chrystusa stał się „domem Słowa Bożego”. W nim pozostało i zamieszkało odwieczne Słowo Boże - Logos, które istniało od początku, i które było Bogiem. Przez Nie wszystko się stało i Jemu zawdzięcza swoje istnienie. To Słowo stało się ciałem i zamieszkało między ludźmi (por. J 1, 1-14). W Kościele Słowo - Logos jest dziś głosicielem Słowa Bożego.
  Ojciec Święty, nazywając „liturgię uprzywilejowaną przestrzenią Słowa Bożego”, najpierw wskazuje na szczególną relację, jaka zachodzi między Słowem a wspólnotą Kościoła. Papież podkreśla, że aby zbawcze orędzie mogło być przekazywane w każdym miejscu i w każdym czasie, Bóg Ojciec powierzył Kościołowi swego Jednorodzonego Syna, który jest odwiecznym, wypowiedzianym w czasie Słowem. Benedykt XVI przedstawia obraz Kościoła „jako rzeczywistości określonej przez przyjęcie Słowa Bożego, które stając się ciałem, przyszło „zamieszkać wśród nas (por. J 1, 14). Właśnie osoba Jezusa Chrystusa stanowi jego fundament. To pozwala mówić o wspólnocie eklezjalnej jako o domu Słowa. Syn Boży jest jednocześnie założycielem i twórcą Kościoła, który zawdzięcza swe istnienie całemu Jego życiu, postępowaniu, a przede wszystkim Jego śmierci i zmartwychwstaniu. Kościół został stworzony przez Słowo – Jezusa Chrystusa. Słowo Boże, ponieważ posiada wielką moc i potęgę jest dla Kościoła podporą i żywotną siłą oraz przyczynia się do jego budowania i wzrostu. Ponadto ono utwierdza wiarę i jest pokarmem dla duszy oraz czystym i stałym źródłem życia duchowego. Św. Łukasz w Dziejach Apostolskich tak napisał o Słowie Bożym: „jest władne zbudować i dać dziedzictwo ze wszystkimi świętymi” (Dz 20, 32). 
Benedykt XVI zwraca uwagę na stałą obecność Chrystusa w życiu Kościoła. Podkreśla, że relacja między Chrystusem, który jest Słowem Ojca, a wspólnotą eklezjalną jest niezwykle żywotna. Dzięki tej relacji Słowo Boże jest stale obecne we wspólnocie Kościoła na mocy obietnicy Chrystusa: „A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28, 20). Odwołując się do nauczania Jana Pawła II, Benedykt XVI zaznacza, że owa stała obecność Chrystusa przy człowieku urzeczywistnia się w Kościele, który jest Jego Ciałem. Dlatego Chrystus obiecał uczniom Ducha Świętego, który miał im wszystko wyjaśnić oraz stać się w świecie źródłem nowego życia (por. J 14, 26). Już Sobór Watykański II nauczał: „Bóg, który niegdyś przemówił, bezustannie rozmawia z Oblubienicą swego umiłowanego Syna, a Duch Święty, dzięki któremu żywy głos Ewangelii rozbrzmiewa w Kościele, a przez Kościół w świecie, doprowadza wierzących do całej prawdy i sprawia, że słowo Chrystusa przebywa w nich obficie” (por. Kol 3, 16).
Ojciec Święty stwierdza również, że Kościół, Oblubienica Chrystusa i nauczycielka słuchania, słucha Słowa Bożego i głosi je. W konstytucji dogmatycznej o Objawieniu Bożym Dei Verbum czytamy: „Sobór Święty ze czcią słuchając słowa Bożego i ufnie je głosząc…”. To zdanie wskazuje także na to, iż Kościół jest podporządkowany Słowu. Jest ono w stosunku do niego suwerenne i nadrzędne. Dlatego też Kościół nabożnie i z pietyzmem wsłuchuje się w Słowo Boże, całkowicie poddając się zawartej w nim prawdzie. Nie głosi własnej nauki, ale przekazuje jedynie to, co sam Bóg powierzył mu w objawieniu. Kościół jest więc pierwszym słuchaczem słowa, który przyjmuje je, wierząc, że wypowiedzi Chrystusa, proroków i apostołów są autentycznym słowem Bożym. Taką postawą potwierdza, że słowo jest dla niego mocą, dzięki której żyje prawdą i jest jej wierny.
Benedykt XVI zaznacza także, iż Kościół słuchając słowa Bożego i głosząc je, czyni to w przekonaniu, że w głoszonym i słuchanym słowie oraz w sakramentach, „tu” i „teraz”, mówi do każdego z wiernego sam Jezus Chrystus. On oddaje się człowiekowi, by Go mógł przyjąć i odpowiedzieć w ten sam sposób. Kościół staje się środowiskiem, w którym można doświadczyć tego, o czym jest mowa w Prologu Ewangelii według św. Jana: „Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi” (J 1, 12). Ojciec Święty, patrząc na Kościół jako dom Słowa, zwraca uwagę na świętą liturgię. Uznaje ją za uprzywilejowane miejsce, w którym Bóg przemawia do wspólnoty wiernych w teraźniejszości ich życia. Papież podkreśla, że każda czynność liturgiczna jest przesycona Pismem Świętym. To pokazuje, że związek między Słowem Bożym oraz liturgią jest praktycznie nierozerwalny. Można to wyrazić w następującym stwierdzeniu: „Liturgia jest Biblią w czynie, w działaniu”. W jakimś stopniu Biblia zrodziła się z liturgii i dlatego zajmuje w niej wyjątkowe miejsce. Ta wyjątkowość dotyczy przede wszystkim faktu, iż liturgia jest środowiskiem, w którym pogłębia się rozumienie słowa Bożego. Ono się aktualizuje i staje się ciałem.

ks. Dariusz Kwiatkowski

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!