TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 28 Marca 2024, 13:19
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Książka: "Czarna Księga Kresów" film:"Nad życie"

Historia miłości do ojczyznyczarna ksiega

,,Czarna Księga Kresów“ Joanny Wieliczki-Szarkowej (wydawnictwo AA) to książka przede wszystkim o miłości do Ojczyzny i patriotyzmie. Tak pisze o niej we wstępie prof. Andrzej Nowak: ,,Książka ta spogląda na Kresy z tragicznej perspektywy, w której dominują zbrodnie. To Kresy są tu ofiarą zbrodni. (…) Tych Kresów, które były, już nie ma. Przynajmniej na żadnej współczesnej mapie. Zdaje się, że nadszedł ich kres. Jak to się stało? Jak się ta tragedia dokonała? Czyja to wina? Czyje zaniedbanie? Czy mogło być inaczej? O tym, o czym często nie mają siły mówić wydziedziczeni z tamtej ziemi, mówi ta książka. To niezwykła opowieść o bohaterach, walce, cierpieniu, nadziei, patriotyzmie, umiłowaniu Ojczyzny, aż po najwyższą ofiarę. Autorka przytacza relacje naocznych świadków zbrodni, pogromów i prześladowań. 

Kresy i ich mieszkańcy przez stulecia byli doświadczani przez tragiczne i dramatyczne wydarzenia. Niniejsza książka opisuje najważniejsze z nich m.in. wojny z Tatarami, konflikty z Rosją, hajdamackie bandy, represje podczas rozbiorów, prześladowania polskich powstańców, polityka wynarodowienia, walka o niepodległość i polskość Kresów, wojna z bolszewikami, represje i prześladowania w okresie międzywojennym, zbrodnie sowieckich komunistów, Wielki Głód, stalinowski i hitlerowski horror w czasie II wojny światowej, tragedia Polaków na Wołyniu, powojenne losy i tułaczka Kresowian, systematyczne niszczenie Polaków i polskości w sowieckich republikach - aż po ostatnie wydarzenia na Litwie, Białorusi i Ukrainie”. Książkę można kupić w dobrych księgarniach tradycyjnych oraz internetowych za niecałe 40 zł. 

 

Być dla drugiegonad zycie

Film ,,Nad życie“ został nakręcony na podstawie historii polskiej siatkarki, dziś już nieżyjącej, Agaty Mróz - Olszewskiej. Wyreżyserowała go Anna Plutecka-Mesjasz, a muzykę skomponował Mateusz Pospieszalski. Fabuły nie będę przytaczać, bo w zarysie wszyscy tę historię znamy, jednak nie chcę też traktować tego filmu, jak opowieści o konkretnej osobie, bo pojawiło się wiele głosów, że dzieje Agaty nie do końca tak wyglądały, jak je przedstawiono. Zresztą Agata nie jest jedyną osobą, która postawiła życie dziecka ponad swoje życie. Jednak w czasach, kiedy aborcja jest traktowana jako oczywiste prawo kobiety i wszyscy przekonują, że nie zabija się dziecka, bo to nawet nie jest dziecko, ale płód, taki film był bardzo potrzebny. W filmie doskonale zostało pokazane, jak lekarze najpierw oskarżają kobietę chorą na białaczkę o skrajną nieodpowiedzialność, jak w ogóle mogła dopuścić choćby do możliwości zajścia w ciążę, a potem nie pytają jej nawet o zdanie, czy chce dziecko urodzić, czy nie. Również mąż nie rozumie decyzji żony, tym bardziej, że zapadła ona w momencie, kiedy dla Agaty znalazł się dawca szpiku. Dziewięć miesięcy bohaterka musi spędzić w szpitalu, żeby donosić ciążę. Nie może też przyjmować żadnych leków, żeby nie zaszkodzić maleństwu. Kiedy pojawia się infekcja nerek kobieta bardzo cierpi, ale jak mówi swojej mamie ,,odkąd TO się zaczęło, czuję, że to wszystko ma sens, że żyję po coś“. Film ,,Nad życie“ to historia wielkiej przemiany młodej dziewczyny, dla której najważniejsza była kariera, nawet ważniejsza niż własne zdrowie, w kobietę, która zaczyna nowe życie, życie dla miłości do męża, dla miłości do dziecka. Potem przyznaje prosząc o krew, że zawsze marzyła, by zostać mamą. Marzyła o tym, choć wszystko przyszło tak niespodziewanie, zostawiając w tyle poprzednie marzenia o siatkarskich mistrzostwach. W wielu komentarzach o filmie pojawił się zarzut, że film jest nudny, słaby, beznadziejny. Skąd się biorą takie opinie? Film pokazuje, co jest w życiu ważne pod prąd dzisiejszej modzie, promuje heroiczne poświęcenie, a nie egoizm, większość akcji toczy się w szpitalu, a dzisiejszy świat nie chce słuchać o chorobach, ludziach cierpiących i umierających na szpitalnych oddziałach, chce o nich zapomnieć, żeby życie było wciąż łatwe, lekkie i przyjemne. Pokazuje też, że obrona życia od poczęcia nie jest wymysłem chrześcijan, ale zwyczajnym ludzkim odruchem, który powinien być oczywisty i dla matek, i dla lekarzy.

Dojrzewa też małżeństwo Agaty i Jacka, mężczyzna niewiele mówi, ale jest oparciem, chce ratować i chronić żonę. Kiedy przychodzi na świat dziecko i rodzice mają jeden dzień, żeby nacieszyć się pełną rodziną w domu, zanim Agata pójdzie znowu do szpitala, to może będzie to nadinterpretacja z mojej strony, ale czuć, jak wspaniale to maleństwo jest owocem miłości jego i jej, jak dopełnia ją i utrwala na wieki. Nie chcę tu dyskutować nad aktorskim, scenograficznym, czy technicznym poziomem filmu, bo to może się komuś podobać lub nie, najważniejsze jest przesłanie. Chyba można zakończenie tego filmu nazwać smutnym happy endem.


STRONA REDAGOWANA PRZEZ ANIKĘ ANNĘ DJONIZIAK

Galeria zdjęć

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!