TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 28 Marca 2024, 15:06
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Bohaterowie drugiego planu przy żłóbku

Bohaterowie drugiego planu przy żłóbku

narodzenie

Niewiele uwagi poświęcamy im w czasie świąt Bożego Narodzenia, a jednak to właśnie bohaterowie drugiego planu jako pierwsi oddali Bogu chwałę i doskonale wpisują się w rozpoczynający się rok duszpasterski z hasłem: „Idźcie i głoście!”, bo to dzięki nim wielu dowiedziało się, co miało miejsce w Betlejem.

Pierwszymi świadkami Bożego Narodzenia były - według tradycji - zwierzęta domowe, bowiem dla Świętej Rodziny zabrakło miejsca w gospodzie i Józef z Maryją w ciąży musieli zatrzymać się w grocie lub szopie przeznaczonej dla zwierząt. Pismo Święte nie wspomina, by były tam jakiekolwiek żywe stworzenia, mówi jedynie o żłobie, w którym Maryja złożyła Dziecię (Łk 2, 7; 2, 12). Może stąd wzięły się domysły na temat zwierząt, które dzieliły żłób z małym Bogiem? Nie tylko.

Wół i osioł
Zwierzęta w bożonarodzeniowej szopce (pierwsze zaprosił do szopki zapewne św. Franciszek z Asyżu) zostały utrwalone nie tylko w malarstwie, ale też w kolędach, choćby „Do szopy, hej pasterze”, gdzie Jezus urodził się „Na sianie wśród bydlęty”, natomiast w jednej z najpopularniejszych kolęd „Przybieżeli do Betlejem” zwierzęta oddają cześć Bogu: „Oto mu się wół i osioł kłaniają”. Na obecność zwierząt przy żłóbku wskazuje pewien fragment Księgi proroka Izajasza: „Wół rozpoznaje swego pana i osioł żłób swego właściciela, Izrael na niczym się nie zna, lud mój niczego nie rozumie” (Iz 1, 3), który bibliści interpretują jako scenę narodzenia Mesjasza. Natomiast w apokry?e zwanym Ewangelią Pseudo-Mateusza można znaleźć taki fragment: „Maryja złożyła Dzieciątko w żłobie, a wół i osioł przyklękając oddali Mu pokłon. (...) Zwierzęta otoczyły Dzieciątko i wielbiły Je nieustannie” (14, 1). Inni z kolei sugerują, że wcześniejsi mieszkańcy betlejemskiej groty mieli przysłużyć się Dzieciątku ogrzewając chłodne, nocne powietrze. Zarówno wół, jak i osioł często występują w Piśmie Świętym - pierwszy jest oznaką siły i bogactwa, drugi symbolem pokory, uporu, ciężkiej pracy, ale i głupoty. Na osiołku miała podróżować Święta Rodzina przed narodzeniem Jezusa i w Jego wczesnych latach dzieciństwa, dużo później Jezus na osiołku wjechał tryumfalnie do Jerozolimy witany jako Mesjasz i Król.

Anioł Pański i pasterze
Kolejnymi świadkami Bożego Narodzenia byli pasterze, którym anioł Pański oznajmił Dobrą Nowinę: „W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie». I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga” (Łk 2, 8-13). Dlaczego nie królom i możnowładcom; mędrcom i nauczycielom? Taka była decyzja Boga Ojca, o której później Jezus powie: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie” (Mt 11, 25-26). Pasterze byli ludźmi prostymi i ubogimi, nikt się z nimi nie liczył, ale dzięki temu mieli otwarte serca, nie kalkulowali, co mogą stracić, a co zyskać na przyjściu Mesjasza. Czuli sercem, a nie poznali rozumem, że w betlejemskiej grocie wydarzyło się coś niezwykłego, dlatego pobiegli tam, nie czekając na opinie uczonych. To oni jako pierwsi oddali pokłon Bogu, który narodził się z Dziewicy i zanieśli Dobrą Nowinę swoim rodzinom oraz znajomym i sąsiadom. „pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane” - dopowiada ewangelista Łukasz.
Nic więc dziwnego, że o pasterzach u żłóbka powstało tak wiele kolęd i pastorałek, a szczególny wydźwięk mają te śpiewane przez współczesnych pasterzy, choćby polskich górali. Do najbardziej znanych należą kolędy: „Anioł pasterzom mówił”, „Do szopy, hej, pasterze”, „Pasterze mili”, „Bracia, patrzcie jeno”, czy „Przybieżeli do Betlejem pasterze”. Według kolędowych tekstów pasterze z radością śpieszyli do Betlejem (co potwierdza Biblia), a także grali i śpiewali Dzieciątku. Razem z nimi przybyły też oddać pokłon owieczki i barany, które później wielokrotnie znajdą się w przypowieściach Jezusa.

Tekst Anika Nawrocka

Galeria zdjęć

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!